Александр II Николаевич (29 апрель 1818 йыл, Мәскәү — 13 март 1881 йыл, Санкт-Петербург) — Рәсәй императоры, Романовтар династияһынан, Польша батшаһы һәм Финляндияның Бөйөк кенәзе (1855—1881). Бөйөк кенәздең, ә 1825 йылдан алып император Николай Павловичтың һәм Александра Федоровнаның тәүге улы.
Ҡыҫҡа факттар Зат, Гражданлыҡ ...
Александр II |
рус. Александр II Николаевич |
Герб |
|
|
|
Зат |
ир-ат[1][2][3][…] |
Гражданлыҡ |
Рәсәй империяһы |
Титул |
Бөтә Рәсәй императоры |
Тыуған көнө |
17 (29) апрель 1818[4] |
Тыуған урыны |
Кесе Николай һарайы[d], Мәскәү, Рәсәй империяһы[2] |
Вафат булған көнө |
1 (13) март 1881[2] (62 йәш) |
Вафат булған урыны |
Ҡышҡы һарай, Һарай округы[d], Санкт-Петербург, Рәсәй империяһы[2] |
Үлем төрө |
һомицид[d] һәм батшаны үлтереү[d] |
Үлем сәбәбе |
ҡан ағыу[d] |
Ерләнгән урыны |
Петропавловск соборы |
Атаһы |
Николай I[4] |
Әсәһе |
Александра Фёдоровна[d][4] |
Бер туғандары |
Мария Николаевна[d], Елизавета Николаевна[d], Ольга Николаевна[d], Александра Николаевна[d], Михаил Николаевич[d], Николай Николаевич Өлкән[d] һәм Константин Николаевич[d] |
Хәләл ефете |
Мария Александровна[d][4][5][6][…] һәм Екатерина Михайловна Долгорукова[d][6] |
Балалары |
Николай Александрович[d][7][8][4], Александр III[9][4], Владимир Александрович[d][4][10], Алексей Александрович[d][4][11], Сергей Александрович[d][4][12], Павел Александрович[d][4][13], Александра Александровна[d], Мария Александровна[d][4][14][6], Юрьевский, Георгий Александрович[d], Ольга Александровна Юрьевская[d], Евгений Иванович Алексеев[d], Богдан Иринеевич Огинский[d][15], Байер, Антуанетта[d][15], Joseph Raboxicz[d][15], Борис Юрьевский[d][15] һәм Юрьевская, Екатерина Александровна[d][15][6] |
Нәҫеле |
Гольштейн-Готторп-Романовтар[d] |
Һөнәр төрө |
хаким, дәүләт эшмәкәре, монарх |
Биләгән вазифаһы |
Бөтә Рәсәй императоры һәм член Государственного совета Российской империи[d] |
|
Хәрби звание |
Генерал-фельдмаршал (Россия)[d] |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
|
Александр II Викимилектә |
Ябырға
Урыҫ тарихына киң мастштаблы реформалар үткәреүсе император булараҡ ингән. Урыҫ революцияһына тиклемге тарихта һәм болгар тарихнамәһендә махсус эпитетҡа лайыҡ була — Азатлыҡ яратыусы (крепостной хоҡуҡты юҡҡа сығарыуы һәм Болгарияның бойондороҡһоҙлоғо өсөн һуғышта еңеүе менән бәйле). «Халыҡ ихтыяры» («Народная воля») йәшерен революцион ойошмаһы ойошторған террористик акт һөҙөмтәһендә һәләк була.