Flago de la Filipinoj
From Wikipedia, the free encyclopedia
La flago de la Filipinoj (tagaloge Pambansang Watawat ng Pilipinas) estas horizontala dukolora flago kun egalaj strioj de reĝblua kaj skarlata ruĝo, kaj kun blanka egalflanka triangulo ĉe la hisparto. En la centro de la triangulo estas orflava suno kun ok sunradioj, ĉiu enhavante tri unuopajn radiojn kaj ĉe ĉiu vertico de la triangulo estas kvin-pinta orflava stelo. Tiu flago estas unika en tio ke ĝi povas indiki militan staton dependanta de la maniero en kiu ĝi estas prezentita; okaze de milito la strioj estas renversitaj kaj la ruĝa strio aperas supre.[1]
Oficialaj fontoj deklaras ke la blanka triangulo signifas egalecon. La blua kampo por paco, vero, kaj justeco; kaj la ruĝa kampo por patriotismo kaj braveco. La ok sunradioj reprezentas la ok provincojn kiuj deklaris militan staton tuj kiam la unua ribelo estis iniciatita en la revolucio de 1896 por la sendependeco disde Hispanio, kaj metita sub militjuro fare de la kolonia registaro: Manilo, Kavito, Bulakano, Pampango, Nova Ekijo, Tarlac, Laguno (provinco), kaj Batangas. La tri steloj reprezentas la tri gravajn geografiajn dividaĵojn de la lando: Luzono, Bisajoj, kaj Mindanao.
La moderna dizajno el la filipina flago estis farita de ĝenerala direktoro Emilio Aguinaldo dum lia ekzilo en Honkongo en 1897. La unua flago estis kudrita de Marcela Marino de Agoncillo kun la helpo de sia filino Delfina Herbosa de Natividad (nevino de la gvidanto José Rizal). Ĝi estis elmontrita en batalo la 28-an de majo 1898.