دوربین
From Wikipedia, the free encyclopedia
دوربین یک ابزار نوری است که میتواند یک تصویر را ثبت کند. اکثر دوربینها میتوانند تصاویر ۲ بعدی را ثبت کنند، در حالی که برخی از مدلهای پیشرفته تر قادر به گرفتن تصاویر سه بعدی هستند. در سطح اولیه، اکثر دوربینها از جعبههای مهر و موم شده (بدنه دوربین)، با یک حفره کوچک با قطر متغیر (دیافراگم یا اپرچر) تشکیل شدهاند که اجازه عبور نور را میدهد تا تصویری را روی سطح حساس به نور (معمولاً یک سنسور دیجیتال یا فیلم آنالوگ عکاسی) ثبت کند. دوربینها مکانیسمهای مختلفی برای کنترل تابش نور بر روی سطح حساسِ نور دارند. لنزها نور ورودی به دوربین را متمرکز میکنند و دیافراگم را میتوان باریک یا بازتر کرد. عملکرد شاتر میزان زمانی را که سطح حساس به نور در معرض نور قرار میگیرد، تعیین میکند. پس آموختیم که دیافراگم میزان نور وارده به حسگر با و شاتر مدت زمان نور وارده به حسگر را تعیین میکنند.
دوربین عکاسی اصلیترین ابزار در هنر عکاسی است. تصاویر گرفته شده ممکن است بعداً به عنوان بخشی از فرایند عکاسی، تصویربرداری دیجیتال یا چاپ عکاسی بازتولید شوند. زمینههای هنری مشابه در کنار هنر عکس برداری عبارتند فیلمبرداری به عنوان خبرنگار و فیلمبرداری جهت تولیدات سینمایی و مستند.
کلمه دوربین از camera obscura گرفته شدهاست، نام لاتین دستگاه اصلی برای نمایش یک تصویر دو بعدی بر روی یک سطح صاف (در معنای «محفظه تاریک» ترجمه میشود). دوربین عکاسی مدرن از دوربین تاریک (فناوری مربوط به محفظه تاریک حفره دار) تکامل یافتهاست. اولین عکس دائمی در سال ۱۸۲۵ توسط جوزف نیکفور نیپس گرفته شد.