Umhverfis- og auðlindahagfræði
From Wikipedia, the free encyclopedia
Umhverfis- og auðlindahagfræði (english: natural resource economics) er fræðigrein sem fjallar um vernd og nýtingu náttúruauðlinda og verðmæti og dreifingu almannagæða. Með greininni er leitast við að brúa bil á milli tveggja fræðasviða og tengja saman sjónarmið umhverfisverndar, þar sem áherslan er á sjálfbæra þróun og ábyrga nýtingu auðlinda og sjónarmið hefðbundinnar hagfræði, þar sem áherslan er á að auðlindir séu frumhráefni við framleiðslu og grundvöllur efnahagslegs vaxtar. Markmið fræðanna er að rannsaka samspil hagkerfa og vistkerfa jarðarinnar og þróa sjálfbært og skilvirkt efnahagskerfi á alþjóðavísu.[4]
Orkunotkun heimsins | |||||||||
Orkuframleiðsla |
Greinin leitast við að rannsaka og upplýsa hvernig nýting auðlinda er ástunduð og hvort dreifing almannagæða fari fram með ábyrgum og réttlátum hætti, ekki síst í ljósi fjölgunar mannkyns og spám um mannfjöldaþróun næstu áratuga.[5]
Greinin leitast við að leggja fram og kynna samfélagslega ábyrgar leiðir um vernd og nýtingu auðlinda og þróa lausnir sem gagnast samfélagi mannanna sem heild, þegar til lengri tíma er litið. Fræðin fjalla einnig um og rannsaka möguleika nýrra orkugjafa, ekki síst þeirra sem geta komið í stað kolefnaeldsneyta, orðið grunnur að orkubúskap mannkyns og staðið undir framleiðslu, neyslu og efnahagslegum vexti til framtíðar.[4]