ยาห์ยา ข่าน
From Wikipedia, the free encyclopedia
อากาห์ มูฮัมหมัด ยาห์ยา ข่าน (อูรดู: آغا محمد یحیٰی خان; 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2460 – 10 สิงหาคม พ.ศ. 2523) เป็นนายพลชาวปากีสถานซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดคนที่ 5 ของปากีสถาน เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 3 ของปากีสถานตั้งแต่วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2512 จนถึงวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2514 ในสมัยที่ข่านปกครอง เขาสั่งให้เริ่มปฏิบัติการปราบปรามชาตินิยมเบงกอลซึ่งก่อให้เกิดสงครามปลดปล่อยบังกลาเทศ เขามีส่วนเกี่ยวข้องในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในบังกลาเทศซึ่งส่งผลให้มีชาวเบงกอลเสียชีวิต 300,000–3,000,000 คน[1]
ข้อมูลเบื้องต้น ยาห์ยา ข่าน, ประธานาธิบดีปากีสถาน คนที่ 3 ...
ยาห์ยา ข่าน | |
---|---|
ประธานาธิบดีปากีสถาน คนที่ 3 | |
ดำรงตำแหน่ง 25 มีนาคม ค.ศ. 1969 – 20 ธันวาคม ค.ศ. 1971 | |
ก่อนหน้า | โมฮัมหมัด อัยยุบข่าน |
ถัดไป | ซัลฟิการ์ อาลี บุตโต |
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของปากีสถาน | |
ดำรงตำแหน่ง 18 มิถุนายน ค.ศ. 1966 – 20 ธันวาคม ค.ศ. 1971 | |
รอง | พลโท Abdul Hamid Khan |
ก่อนหน้า | พลเอก Muhammad Musa |
ถัดไป | พลโท Gul Hassan |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1917(1917-02-04) แคว้นปัญจาบ บริติชราช (ปัจจุบันคือปากีสถาน) |
เสียชีวิต | 10 สิงหาคม ค.ศ. 1980(1980-08-10) (63 ปี) ราวัลปินดี แคว้นปัญจาบ ปากีสถาน |
ที่ไว้ศพ | เปศวาร์ |
เชื้อชาติ | ชาวปากีสถาน |
การศึกษา | Colonel Brown Cambridge School, Dehradun |
บำนาญ | |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
สังกัด |
|
ประจำการ | พ.ศ. 2481–2514 |
ยศ | พลเอก |
หน่วย | กองพันที่ 4, กรมบาลุจที่ 10 (S/No. PA–98) |
บังคับบัญชา | |
สงคราม/การสู้รบ | สงครามโลกครั้งที่ 2
สงครามอินเดีย–ปากีสถาน พ.ศ. 2508
|
บำเหน็จ | Hilal-e-Jurat (ถูกริบคืน) |
ปิด
ต่อมาเมื่อปากีสถานพ่ายแพ้ในสงครามบังกลาเทศ ข่านจึงลาออกจากตำแหน่งประธานาธบดีในวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2514[2] โดยมอบอำนาจให้กับซัลฟิการ์ อาลี บุตโต เข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีแทน