Dialäkt
From Wikipedia, the free encyclopedia
En Dialäkt – odr au ä Mundart – isch e Variante vo dr mänschliche Sproch, wo vunere bstimmti Grupp vo Mänsche brucht wird.
Dä Artikel handlet vo «Mundart» im Sinn vo Dialäkt. Für de Name vo de Zytschrift lueg under Mundart. Mitteilungsblatt des Mundartforums. |
Des cha sich um e régionali oder au e soziali Variante vonäre Sproch handle, wie zum Bischpiil bim Patrizierbärndütsch. I dr Sprochwüsseschaft gälte wege dem au gwüssi Standardsproche als Dialäkt, trotz dass si kodifizierti un prestigiöseri Variante sin. D Ûrsprungssproch vome Dialäkt muess nüd e Standardsprâch sy – im Fall vo den alemannische Diäläkt ischs s Altalemannisch. Fryli stât hütt s Alemannisch unter starchem Yfluss un Âpassigsdruck vo dr Standardsprâch.
S git au Dialekt, wo nyt mit ere Standardsproch z due hän – so diä altgriächische Dialäkt bis ins 4. Johrhundert vor chrischtus oder s Alemannische im Mittelalter.
Volkstimlich seit me do und dert de Dialäkt öppen au Puretütsch oder – ämel früener hät me so gseit – sogar Schlächttütsch.