Кезгайла Валімонтавіч
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кезгайла Валімонтавіч (у каталіцтве Міхал; каля 1380 — каля 1449) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Староста генэральны жамойцкі (1412—1432, 1440 і з 1443), маршалак гаспадарскі (1413), кашталян віленскі (з 1445). Пачынальнік роду Кезгайлаў.
Quick Facts Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...
Герб «Задора» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | каля 1380 |
Памёр | каял 1449 |
Род | Кезгайлы |
Бацькі | Валімонт Бушкавіч |
Жонка | Алена |
Дзеці | Міхайла, Ян, Пётар, Дабяслаў, Бутрым |
Close
Валодаў часткай Дзявалтава, Солаў і Сьвядасьці. Ад вялікага князя Вітаўта атрымаў Крожы, Плоцеле ды іншыя маёнткі ў Жамойці[1]. Быў старостам вількамірскім (1409—1412).