Ленінградзкі кодэкс
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ленінградзкі кодэкс (Codex Leningradensis) — найстарэйшы поўны рукапіс Юдэйскае Бібліі на іўрыце, у якім выкарыстоўваецца масарэцкі тэкст і тыбэрыйская вакалізацыя. Паводле каляфону датаваны 1008 або 1009 рокам[1]. Ёсьць некалькі старэйшых кодэксаў за Ленінградзкі, прыкладам, Кодэкс Алепа, аднак ён часткова страчаны з 1947. Такім чынам, Ленінградзкі кодэкс менавіта поўны найстарэйшы рукапіс, што захаваўся да нашых дзён.