Смаленск
горад у Расеі / From Wikipedia, the free encyclopedia
Смале́нск (рас. Смоленск) — места ў Расеі, на рацэ Дняпры. Адміністрацыйны цэнтар Смаленскай вобласьці і Смаленскага раёну. Плошча 166,35 км². Насельніцтва на 2017 год — 329 853 чалавекі. Знаходзіцца за 419 км на захад — паўднёвы захад ад Масквы, за 7 км ад аўтамабільнай магістралі М1 «Беларусь». Вузел чыгунак на Маскву, Бранск, Менск, Віцебск, Полацак. Аэрапорт і рачная прыстань.
Смаленск лац. Smalensk | |||||
Гістарычны цэнтар | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 863 | ||||
Магдэбурскае права: | 4 лістапада 1611 | ||||
Краіна: | Расея | ||||
Суб’ект фэдэрацыі: | Смаленская вобласьць | ||||
Кіраўнік: | Аляксандар Новікаў[d][1] | ||||
Плошча: | 166,35 км² | ||||
Вышыня: | 242 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2013) | |||||
колькасьць: | 330 970 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 1989,6 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+3 | ||||
Тэлефонны код: | 4812 | ||||
Паштовы індэкс: | 214ХХХ | ||||
Нумарны знак: | 67 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 54°46′58″ пн. ш. 32°2′43″ у. д. | ||||
Смаленск | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.smoladmin.ru |
Смаленск — старажытны горад крывічоў[2] і сталіца адной зь першых дзяржаваў на этнічнай тэрыторыі беларусаў. Магдэбурскае места і цэнтар гістарычнага рэгіёну, першая сталіца Беларускай ССР (1—5 студзеня 1919 году[3]). Да нашага часу тут захаваліся цэрквы Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла на Гарадзянцы, Яна Багаслова на Варажках і Сьвірская Сьвятога Міхала Арханёла, помнікі архітэктуры XII ст. з рысамі Полацкай і Смаленскай школаў дойлідзтва[4], Прачысьценская саборная царква з элемэнтамі магілёўскага барока[5] і некалькі цэркваў XVII—XIX стагодзьдзяў, магутная фартэцыя з Каралеўскім бастыёнам і палац уніяцкага япіскапа, помнікі архітэктуры XVI—XVII стагодзьдзяў, а таксама касьцёл Беззаганага Зачацьця Найсьвяцейшай Панны Марыі, збудаваны ў канцы XIX ст. паводле праекту беларускага архітэктара Лявона Вітан-Дубейкаўскага. Сярод мясцовых славутасьцяў вылучаліся мураваная ратуша, драўляная саборная царква, выкананая ў беларускім стылі[6], мураваны Фарны касьцёл, калегіюм езуітаў, кляштары бэрнардынаў і дамініканаў.