Куцеінскі Богаяўленскі манастыр
From Wikipedia, the free encyclopedia
Манастыр Божага Яўленьня — помнік архітэктуры XVII стагодзьдзя ў Воршы. Знаходзіцца на паўднёва-ўсходняй ускраіне места, у прадмесьці Куцейне. Пры пабудове быў у юрысдыкцыі Канстантынопальскага патрыярхату, цяпер — у валоданьні Маскоўскага патрыярхату. Твор архітэктуры магілёўскага барока. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Манастыр Божага Яўленьня | |
Куцеінскі Богаяўленскі манастыр | |
Краіна | Беларусь |
Места | Ворша |
Каардынаты | 54°29′30″ пн. ш. 30°24′48″ у. д. |
Канфэсія | праваслаўе |
Эпархія | Віцебская і Аршанская япархія[d] |
Архітэктурны стыль | магілёўскае барока |
Дата заснаваньня | 1620 |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Стан | Ахоўная зона |
Манастыр Божага Яўленьня | |
Манастыр Божага Яўленьня на Вікісховішчы |
Куцеінскі Богаяўленскі манастыр — адзін з найбольшых культурна-асьветніцкіх цэнтраў Вялікага Княства Літоўскага, цэнтар кірылічнага кнігадрукаваньня XVII ст. Комплекс складаўся з саборнай царквы Божага Яўленьня (1635), Духаўскай царквы (з 1762 году — Траецкай), званіцы, жылых і гаспадарчых пабудоваў ува ўсходняй частцы. Комплекс атачала агароджа-аркатура з бутавага каменю і цэглы вышынёй да 2,5 м. Да нашага часу захаваліся Траецкая царква, манастырскі будынак, частка сьцяны.