Аменхатэп III
From Wikipedia, the free encyclopedia
Аменхатэп III — фараон Старажытнага Егіпта, які кіраваў прыблізна ў 1388—1351 гадах да н.э., з XVIII дынастыі. Сын Тутмаса IV і царыцы Мутэмуі (Мут-ма-уа).
Аменхатэп III | |
---|---|
Нараджэнне |
1400 да н.э. |
Смерць |
каля 1351 да н.э. |
Месца пахавання | |
Род | XVIII дынастыя |
Маці | Mutemwiya[d] |
Жонка | Тыя[d], Сітамон[d], Gilukhipa[d], Iset[d], Tadukhipa[d] і Q110256318? |
Дзеці | Юная лэдзі[d], Сітамон[d], Iset[d], Thutmose[d], Henuttaneb[d], Nebetah[d], Эхнатон, Beketaten[d], Кія[d] і Smenkhkare[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Час кіравання Аменхатэпа III разглядаецца як адзін з найвялікіх перыядаў росквіту старажытнаегіпецкай цывілізацыі, пра што сведчаць грандыёзныя храмавыя комплексы і цудоўныя помнікі скульптуры, вытанчаныя туалетныя штучкі і шматлікія іншыя творы мастацтва, якія лічацца шэдэўрамі лепшых егіпецкіх збораў музеяў свету. Нягледзячы на багацце гэтых сведчанняў, Аменхатэп III усё яшчэ застаецца фігурай шмат у чым загадкавай і супярэчлівай. З аднаго боку, ён як ніхто іншы шанаваў традыцыйных егіпецкіх богаў і будаваў ім раскошныя храмы, з іншага боку, менавіта ў яго эпосе, калі царскае самаабагаўленне дасягнула нябачанага размаху, ляжаць карані будучай амарнскай рэформы.