Кубінская рэвалюцыя — рэвалюцыя ў 1959 годзе пад кіраўніцтвам Руху 26 ліпеня і яго саюзнікаў супраць дыктатуры прэзідэнта Фульхенсіа Батысты, якая завяршылася стварэннем першай у Амерыцы сацыялістычнай дзяржавы.
Хуткія факты Кубінская рэвалюцыя, Месца ...
Закрыць
Прычынамі былі незадаволенасць кубінцаў карумпаванасцю рэжыма, яго сувязямі з амерыканскай мафіяй і высокі ўзровень беспрацоўя ў краіне. Пачаткам рэвалюцыі лічаць няўдалы штурм казарм Манкада (Сант’яга-дэ-Куба) групай радыкальна настроеных апазіцыянераў (165 чалавек) на чале з Фідэлем Кастра. Паўстанцы былі зняволены, пасля амністыі Ф. Кастра ў 1955 годзе эміграваў у Мексіку, дзе заснаваў «Рух 26 ліпеня» і разам з братам Раулем і Эрэнэста Геварам дэ ла Сернам стварыў узброеную групу. 2 снежня 1956 года гэтая група высадзілася з яхты «Гранма» на ўсходзе Кубы і з боем прарвалася ў горы Сьера-Маэстра, дзе пачалося фарміраванне паўстанцкай арміі. 13 сакавіка 1957 года ўзброены атрад студэнтаў спрабаваў захапіць Прэзідэнцкі палац у Гаване. У лістападзе 1958 года паўстанцкая армія спусцілася з гор і накіравалася да сталіцы. 1 студзеня 1959 года яна заняла гарады Санта-Клара і Сант'яга. Прэзідэнт Батыста пакінуў краіну. 2 студзеня 1959 года паўстанцы ўступілі ў сталіцу. Быў сфарміраваны часовы ўрад з функцыямі выканаўчай і заканадаўчай улады (замест распушчанага парламента), прыпынена Канстытуцыя 1940 года.