Мідыя
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мідыя — рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночна-заходняй частцы Іранскага нагор'я. Існавала ў 7[1]—6 ст. да н.э. Сталіца: г. Экбатана.
Хуткія факты Мідыя, Сталіца ...
Гістарычная дзяржава | |
Мідыя | |
---|---|
|
|
670 да н.э. — 550 да н.э.
|
|
Сталіца | Экбатана |
Мова(ы) | мідыйская мова |
Форма кіравання | манархія |
Пераемнасць | |
< Асірыя | |
Імперыя Ахеменідаў > | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Мідыя (значэнні).
У часы праўлення цара Кіяксара (625 ці 624 — 584 да н.э.) Мідыя была найбольшай дзяржавай Старажытнага Усходу. Заваявала Манейскае царства (Ману), Урарту, у саюзе з Вавілоніяй разграміла Асірыю. У 550 ці 549 да н.э. была заваяваная персамі і ўвайшла ў склад дзяржавы Ахеменідаў.