Некропаль
From Wikipedia, the free encyclopedia
Некропаль (даслоўна «горад мёртвых», грэч. νεκρος — мёртвы, πολις — горад) — вялікія могілкі (падземныя галерэі, склепы, камеры), размешчанае на ўскраіне старажытных гарадоў (у Егіпта, Малой Азіі, Этрурыі), з грабніцамі і каменнымі надмагіллямі.
Некропалем таксама звычайна звалі магільнік ці месца вялікай колькасці пахаванняў.
У прыватнасці, так завуць комплекс пахаванняў старажытнага свету, напрыклад, Дыпілонскі некропаль у старажытных Афінах, у Старажытным Егіпце — некропаль горада Фівы з грабніцамі фараонаў і знаці, і шматлікіх інш.
Рымляне часцей размяшчалі некропалі ўздоўж дарог для напамінку тым, хто жыве пра подзвігі продкаў (найбольш вядомы — Рымскія катакомбы ўздоўж Апіевай дарогі).