Эфталіты
From Wikipedia, the free encyclopedia
Эфталі́ты, белыя гуны (саманазва: ηβοδαλο) † — старажытны цюркскі або мангольскі народ, стваральнікі магутнай дзяржавы ў Цэнтральнай Азіі ў V — VI стст. н. э. Яе цэнтрам быў Тахарыстан, аднак межы дзяржавы эфталітаў распаўсюджваліся далёка на поўнач і на ўсход. У VI ст. адзіная дзяржава эфталітаў распалася ў выніку войн з Іранам і Цюркскім каганатам, аднак дробныя эфталіцкія дзяржавы працягвалі існаваць да VIII ст.
Хуткія факты Агульная колькасць, Рэгіёны пражывання ...
Эфталіты † (ηβοδαλο) | |
Выява VI ст. або VII ст. | |
Агульная колькасць | |
---|---|
Рэгіёны пражывання | Тахарыстан |
Мова | эфтлаліцкая, бактрыйская |
Рэлігія | політэізм, будызм |
Блізкія этнічныя групы | гуны |
Закрыць
Нашчадкамі эфталітаў сябе лічаць уйгурскія «цыганы» эйну, а таксама частка туркменаў — халаджы.