Благачынне
From Wikipedia, the free encyclopedia
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Благачынне, неадназначнасць.
Благачы́нне, ці благачы́нная акру́га — у Рускай праваслаўнай царкве частка епархіі, якая аб'ядноўвае групу прыходаў, якія знаходзяцца ў непасрэднай тэрытарыяльнай блізкасці адзін ад аднаго. Узначальваецца благачынным.
Аналаг благачыння ў Рымска-каталіцкай царкве — дэканат у лютэранскай — пробства.