Тыбецкая мова
мова Тыбецкага аўтаномнага раёну і некаторых іншых кітайскіх раёнаў / From Wikipedia, the free encyclopedia
Тыбецкая мова — родная мова тыбетцаў. Распаўсюджана ў Тыбецкім аўтаномным раёне і некаторых іншых раёнах КНР, а таксама ў Індыі, Непале, Бутане і Пакістане (дыялекты балці і пурыг). Колькасць носьбітаў каля 6 млн чалавек. Адносіцца да тыбецка-бірманскай падсям’і ў сіна-тыбецкай сям’і моў.
Хуткія факты Тыбецкая мова, Саманазва ...
Тыбецкая мова | |
---|---|
Саманазва | བོད་སྐད་ [pʰøkɛʔ] |
Краіны | Кітай, Індыя, Непал, Бутан, Пакістан |
Рэгіёны | Тыбет, Кашмір |
Агульная колькасць носьбітаў | 6 150 000 |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
Пісьменнасць | тыбецкае пісьмо |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | тиб 680 |
ISO 639-1 | bo |
ISO 639-2 | tib (B); bod (T) |
ISO 639-3 |
bod adx khg |
WALS | jad і rpa |
Ethnologue | bod |
Linguasphere | 70-AAA-ac |
ABS ASCL | 7901 |
IETF | bo |
Glottolog | tibe1272 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Закрыць
Літаратурная мова заснавана на класічнай тыбецкай норме і таму даволі кансерватыўная.