Βασίλειο της Λιβονίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Βασίλειο της Λιβονίας ήταν κατ' όνομα κράτος, στο έδαφος της σημερινής Εσθονίας και της Λετονίας. Ανακηρύχθηκε κράτος τον Ιβάν Δ΄ στη διάρκεια του Λιβονικού Πολέμου, αλλά δεν ιδρύθηκε ποτέ επίσημα. Στις 10 Ιουνίου 1570, ο Δανός Δούκας Μάγκνους του Χόλσταϊν κατέφθασε στη Μόσχα, όπου στέφθηκε Βασιλέας της Λιβονίας. Ο Μάγκνους έδωσε όρκο υποταγής στον Ιβάν ως άρχοντά του, ενώ έλαβε το υποτελές βασίλειο της Λιβονίας, με τον Ιβάν να του παραχωρεί τα σχετικά κληρονομικά δικαιώματα. Η συμφωνία μεταξύ του Μάγκνους και του Ιβάν Δ΄ υπεγράφη από έναν οπρίτσνικ και από ένα μέλος της διοίκησης του, τον Ντίακ[1] Βασίλι Σελκάλοφ. Απέμεινε να καταληφθούν τα εδάφη του νέου βασιλείου και το Κάστρο του Πόλτσαμα διακηρύχθηκε ως η μελλοντική επίσημη κατοικία του βασιλέα.[2] Ο νέος βασιλέας Μάγκνους της Λιβονίας αναχώρησε από τη Μόσχα με 20.000 Ρώσους στρατιώτες για την κατάληψη του υπό σουηδικό έλεγχο Ρέβαλ. Η ελπίδα του Ιβάν για υποστήριξη από τον Φρειδερίκο Β΄ της Δανίας, τον μεγαλύτερο αδερφό του Μάγκνους, αποδείχθηκε μάταιη. Στα τέλη του Μαρτίου του 1571, ο Μάγκνους παραιτήθηκε των προσπαθειών του για την κατάληψη του Ρέβαλ και έλυσε την πολιορκία.[3]
Βασίλειο της Λιβονίας | |||||
Εξαρτημένο Βασίλειο του Βασιλείου της Μόσχας στη διάρκεια του Λιβονικού Πολέμου | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Η Λιβονία, όπως εμφανίζεται σε χάρτη του 1573 του Ιωάννη Πορτάντιου. | |||||
Πρωτεύουσα | Πάλεν | ||||
Πολίτευμα | Ανακηρυγμένη κληρονομική μοναρχία, ουδέποτε υπήρξε εδαφικός έλεγχος ή κυριαρχία. | ||||
Βασιλέας | Μάγκνους της Λιβονίας | ||||
Ιστορία | |||||
- | Λιβονικός Πόλεμος | 1570 | |||
- | Λιβονικός Πόλεμος | 1578 | |||
Το 1577, έχοντας χάσει την εύνοια του Ιβάν και καθώς δεν έλαβε καμία στήριξη από τον αδερφό του, ο Μάγκνους απηύθυνε κάλεσμα προς τους ευγενείς της Λιβονίας να συνταχθούν με το μέρος του στον αγώνα κατά της ξένης κατοχής. Δέχθηκε την επίθεση των στρατευμάτων του Ιβάν και ο ίδιος αιχμαλωτίστηκε. Κατά την απελευθέρωσή του παραιτήθηκε του βασιλικού τίτλου του.[4] Ο Μάγκνους πέρασε τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής του στο κάστρο του Πίλτεν στην Επισκοπή της Κουρλάνδης, όπου και απεβίωσε ως οικότροφος του Πολωνικού Στέμματος.[5]