Γαλέρα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η γαλέρα είναι είδος πλοίου που προωθείται κυρίως με κουπιά. Η γαλέρα χαρακτηρίζονταν από το μακρόστενο σκαρί της, το μικρό βύθισμά της, και το χαμηλό ύψος εξάλων της, δηλαδή του χώρου ανάμεσα στη θάλασσα και τα κάγκελα του πλοίου. Σχεδόν όλα τα είδη της γαλέρας είχαν και πανιά, που χρησιμοποιούνταν σε περίπτωση ευνοϊκού ανέμου, αλλά η ανθρώπινη δύναμη ήταν πάντα η κύρια μέθοδος προώθησής τους. Αυτό επέτρεπε στις γαλέρες να πλέουν ανεξάρτητα από την πορεία των ανέμων και των ρευμάτων. Η γαλέρα προήλθε από τους ναυτικούς πολιτισμούς που κατοικούσαν γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, στις αρχές της 1ης χιλιετίας π.Χ., αν και κάποιοι πρώιμοι τύποι εμφανίστηκαν νωρίτερα. Παρέμεινε σε χρήση, σε διάφορες μορφές, μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα, με εφαρμογές στον πόλεμο, στο εμπόριο και στην πειρατεία.
Αυτό το λήμμα έχει μεταφραστεί από άλλη γλώσσα και χρειάζεται επιμέλεια από κάποιον με καλή γνώση της γλώσσας. Παρακαλούμε βοηθήστε στην βελτίωση της μετάφρασής του. |
Οι γαλέρες ήταν τα πολεμικά πλοία που χρησιμοποιήθηκαν από τις πρώτες Μεσογειακές ναυτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων, των Φοινίκων, και (αργότερα) και των Ρωμαίων. Παρέμειναν ο κυρίαρχος τύπος των πλοίων που χρησιμοποιήθηκαν για τον πόλεμο και την πειρατεία στη Μεσόγειο Θάλασσα μέχρι και τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου αιώνα. Ως πολεμικά και πειρατικά πλοία, οι γαλέρες μετέφεραν διάφορα είδη όπλων, σε όλη τη μακροχρόνια ύπαρξή τους, συμπεριλαμβανομένων εμβόλων, κριών (π.χ. στην πολιορκία της Τύρου), καταπελτών, υγρού πυρός και (τέλος) κανονιών. Στηρίχθηκαν, επίσης, σε μεγάλο βαθμό στα (σχετικά) μεγάλα πληρώματά τους, για να εξουδετερώνουν τα εχθρικά πλοία με ρεσάλτο. Οι γαλέρες ήταν το πρώτο είδος πλοίου που χρησιμοποίησε αποτελεσματικά βαριά κανόνια ως όπλα εναντίον εχθρικών πλοίων αλλά και εναντίον παράκτιων εγκαταστάσεων. Ως ιδιαίτερα αποδοτικές πλατφόρμες, ανάγκασαν σε αλλαγές προσαρμογής στον σχεδιασμό των μεσαιωνικών παράκτιων φρουρίων, καθώς και βελτίωση του σχεδιασμού των αντίπαλων πολεμικών πλοίων.
Το αποκορύφωμα της πολεμικής χρήσης των γαλερών ήρθε στα τέλη του 16ου αιώνα, με τη ναυμαχία της Ναυπάκτου, το 1571, που ήταν μία από τις μεγαλύτερες ναυμαχίες της ιστορίας. Από τον 17ο αιώνα, ωστόσο, τα ιστιοφόρα πλοία και κάποια υβριδικά σκάφη, όπως τα σεμπέκα, εκτόπισαν (σταδιακά) τις γαλέρες από τις ναυμαχίες. Ήταν, όμως, το πιο συνηθισμένο είδος πλοίων στον Ατλαντικό Ωκεανό, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, και αργότερα είχαν περιορισμένη χρήση στην Καραϊβική, στις Φιλιππίνες και στον Ινδικό Ωκεανό, κατά την πρώιμη νεότερη περίοδο, κυρίως ως περιπολικά σκάφη, κυρίως για την καταπολέμηση της πειρατείας. Από τα μέσα του 16ου αιώνα οι γαλέρες ήταν σε διαλείπουσα χρήση στη Βαλτική Θάλασσα, με τις σύντομες αποστάσεις της και τα εκτεταμένα αρχιπελάγη της. Υπήρξε μικρή αναβίωση της πολεμικής γαλέρας κατά τον 18ο αιώνα, κατά τους πολέμους μεταξύ Ρωσίας, Σουηδίας και Δανίας.