Γαλλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα
From Wikipedia, the free encyclopedia
H Γαλλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα ορίζεται χρονικά από δύο βασικές ημερομηνίες: το 1799, όταν το πραξικόπημα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη έβαλε τέλος στην επαναστατική περίοδο και το 1899, με την επίλυση των εντάσεων της υπόθεσης Ντρέιφους και την οριστική επιβολή των αξιών της Γ΄ Δημοκρατίας.
Σ' αυτόν τον αιώνα των ταραχών, στη λογοτεχνία εμφανίζονται νέα σημαντικά ρεύματα, όπως ο ρομαντισμός, ο παρνασσισμός, ο ρεαλισμός, ο νατουραλισμός και ο συμβολισμός, που επηρεάζουν όλες τις τέχνες.
Τα έργα αυτού του αιώνα στη γαλλική λογοτεχνία είναι πολλά, στον χώρο της ποίησης με τους Λαμαρτίν, Βινύ, Μυσέ, Ουγκώ, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ, Βερλαίν, Μαλλαρμέ, στον χώρο του μυθιστορήματος με συγγραφείς όπως οι Σατωμπριάν, Δουμάς, Ουγκώ, Σταντάλ, Μπαλζάκ, Φλωμπέρ, Ζολά, Μωπασσάν, Βερν και σε μικρότερο βαθμό στο θέατρο με το ρομαντικό δράμα με Μυσέ, Ουγκώ, Εντμόν Ροστάν.
Πολλά από τα ρεύματα που αναπτύχθηκαν στη λογοτεχνία αυτή την περίοδο είχαν παράλληλες εξελίξεις και στη Γαλλική τέχνη του 19ου αιώνα.