Διατροφή στην αρχαία Ελλάδα
Διατροφή στην Ελλάδα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων απαντώνται τα δημητριακά και σε περιπτώσεις ανάγκης, μείγμα κριθαριού με σιτάρι, από το οποίο παρασκευαζόταν ο άρτος. Τα δημητριακά συνοδεύονταν συνήθως από οπωροκηπευτικά (λάχανα, κρεμμύδια, φακές και ρεβίθια). Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαιτέρως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά αντί αυτού γινόταν χρήση κυρίως του ελαιόλαδου, καθώς αυτό θεωρούνταν περισσότερο υγιεινό. Το φαγητό συνόδευε κρασί (κόκκινο, λευκό ή ροζέ) αναμεμειγμένο με νερό.
.
Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων βασιζόταν κυρίως σε ζωικά προϊόντα. Τα ζωικά προϊόντα συνέβαλαν σημαντικά στη θερμιδική τους πρόσληψη, κυμαινόμενα από 40% έως 90%, με μέσο όρο 70% έως 80%. Αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από την ισοτοπική ανάλυση αρχαίων οστών, η οποία αποκαλύπτει τους τύπους τροφής που κατανάλωναν αυτοί οι πληθυσμοί. Οι ερευνητές εντόπισαν τα διατροφικά πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων μελετώντας τις αναλογίες των ισοτόπων άνθρακα και αζώτου.[1][2]
Πληροφορίες για τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων παρέχουν τόσο οι γραπτές μαρτυρίες όσο και διάφορες καλλιτεχνικές απεικονίσεις: οι κωμωδίες του Αριστοφάνη και το έργο του γραμματικού Αθήναιου από τη μία πλευρά, τα κεραμικά αγγεία και τα αγαλματίδια από ψημένο πηλό από την άλλη.