Δυναστεία του Κρούμου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Δυναστεία του Κρούμου, βουλγαρ. Крумова династия, αναφέρεται στην οικογένεια των χάνων των Βουλγάρων και μετά βασιλέων της Βουλγαρίας, που ιδρύθηκε από τον Κρουμ (ηγεμόνευσε το διάστημα 803-814). Αρχικά οι χάνοι εξόντωναν τους χριστιανούς. Οι μετέπειτα βασιλείς διεκδίκησαν το αυτοκρατορικό αξίωμα ως μονάρχες της λεγόμενης Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το διάστημα 803-991. Κατά την περίοδο αυτή η Βουλγαρία υιοθέτησε τον Χριστιανισμό και έφθασε στη μέγιστη εδαφική έκτασή της· άνθησε μία χρυσή εποχή πολιτισμού και λογοτεχνίας. Υπό την προστασία των μοναρχών η Βουλγαρία έγινε ο τόπος γέννησης του Κυριλλικού αλφαβήτου· τα Παλαιά Βουλγαρικά έγιναν η κοινή γλώσσα (lingua franca) για ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης και έγιναν γνωστά ως Παλαιά Εκκλησιαστικά Σλαβονικά. Ως αποτέλεσμα της νίκης των Βουλγάρων κατά τον Ρωμαιο-Βουλγαρικό πόλεμο των ετών 913-927, η Ρωμανία αναγνώρισε τον βασιλικό τίτλο των Βουλγάρων ηγεμόνων και τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία ως ένα ανεξάρτητο Πατριαρχείο.
Ο τελευταίος εκπρόσωπος της δυναστείας, ο Ρομάν (βασ. 977-991), φυλακίστηκε και έπειτα από έξι χρόνια απεβίωσε εγκάθειρκτος. Τον διαδέχθηκε ο Σαμουήλ (βασ. 997-1014) του Οίκου των Κομητοπούλων, που είχε κάνει τον Ρομάν κατ'όνομα επικεφαλής του κράτους το 977, με σκοπό να αποφύγει τη σύγκρουση.