Δυναστεία των Τζοσόν
Κορεατικό βασίλειο, 1392-1897 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η δυναστεία των Τζόσον (επίσης μεταγράφεται ως Τσόσον ή Τσόσουν), κορεατικά: 대조선국; 大朝鮮國, γνωστή ως «μεγάλη χώρα του Τζόσον» ήταν κορεατικό δυναστικό βασίλειο, το οποίο υπήρξε για λίγο παραπάνω από πέντε αιώνες[2][3]. Το Τζόσον ιδρύθηκε από τον Γι Σονγκ-γκιε τον Ιούλιο του 1392 και αντικαταστάθηκε από τη βραχύβια Κορεατική Αυτοκρατορία (η οποία έγινε ιαπωνικό προτεκτοράτο το 1905 και ιαπωνική κτήση το 1910) τον Οκτώβριο του 1897[4]. Ιδρύθηκε έπειτα από την ανατροπή των Γκόριο στη σημερινή πόλη Κέσονγκ (Βόρεια Κορέα). Το βασίλειο των Γκόριο είχε πέσει σε παρακμή από τις εμφύλιες συγκρούσεις και τις συγκρούσεις με την καταρρέουσα Μογγολική Αυτοκρατορία. Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της, πρωτεύουσα του κορεατικού δυναστικού κράτους ήταν η Χάνσονγκ, η σημερινή Σεούλ. Τα βορειότερα σύνορα του βασιλείου επεκτάθηκαν στα φυσικά όρια των ποταμών Αμνόκ και Τουμάν μετά την υποταγή των Τζουρτσέν (τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα, ως σύνορο της Βόρειας Κορέας-Κίνας). Η Τσοσόν ήταν η τελευταία δυναστεία της Κορέας και η μακροβιότερη Κομφουκιανή δυναστεία της χώρας[5].
Δυναστεία των Τζόσον 朝鮮 (조선) | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Η επικράτεια της Κορέας μετά την υπόταξη των Τζουρτσέν υπό τον Σέτζονγκ τον Μέγα | ||||||
Πρωτεύουσα | Χάνσονγκ (σημ. Σεούλ) | |||||
Γλώσσες | Κορεατική γλώσσα | |||||
Θρησκεία | Κομφουκιανισμός, Βουδισμός, Σαμανισμός, Ταοϊσμός, Χριστιανισμός (αναγνωρίστηκε το 1886) | |||||
Πολίτευμα | Απόλυτη μοναρχία | |||||
Βασιλιάς | ||||||
- | 1392–1398 | Τέτζο των Τζόσον (πρώτος) | ||||
- | 1863-1897 | Γκότζονγκ των Τζόσον (τελευταίος) | ||||
Πρωθυπουργός | ||||||
- | 1392–1398 | Τζονγκ Ντο-τζον | ||||
- | 1896–1898 | Γιουν Γιονγκ Σον | ||||
Νομοθετικό Σώμα | Ανώτατο Σοβιέτ | |||||
Ιστορία | ||||||
- | Ενθρόνιση του Τέτζο | 1392 | ||||
- | Ανύψωση σε αυτοκρατορία | 1897 | ||||
Πληθυσμός | ||||||
- | εκτ. | 5,730,000 (1.400)[1] 9,000,000 (1.500) 11,000,000 (1.600) 13,500,000 (1.700) 17,082,000 (1.900) | ||||
Νόμισμα | Μουν (1423-25, 1625-1892) Κορεατικό γιανγκ (1892-1897) | |||||
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ύπαρξης της, το Τζοσόν ενθάρρυνε την εξάπλωση των Κινεζικών κομφουκιανών ιδεών και δογμάτων στην ευρύτερη κορεατική κοινωνία. Ο Νεοκομφουκιανισμός είχε γίνει η κρατική ιδεολογία. Ο Βουδισμός από την άλλη μεριά περιθωριοποιήθηκε και περιστασιακά σημειώθηκαν κάποιες διώξεις βουδιστών. Το Τζοσόν εδραίωσε την εξουσία του στη σημερινή Κορέα και επί ημερών του άκμασε ο πολιτισμός, το εμπόριο, η λογοτεχνία, η επιστήμη και η τεχνολογία της κλασικής Κορέας. Η ισχύς της Κορέας εξασθένησε λόγω των Ιαπωνικών εισβολών στην Κορέα το 1590 και της πρώτης και δεύτερης εισβολής των Μαντσού (1627 και 1636-7) στην κορεατική Χερσόνησο, οδηγώντας το κορεατικό κράτος σε μια πιο σκληρή απομονωτική πολιτική, για την οποία η χώρα έγινε γνωστή ως «βασίλειο των ερημιτών» στη Δυτική βιβλιογραφία[6]. Μετά το τέλος των εισβολών από τη Μαντζουρία, το Τζοσόν έζησε μια σχεδόν διακοσαετή περίοδο ειρήνης, ευημερίας, πολιτιστικής και τεχνολογικής ανάπτυξης. Προς το τέλος του 18ο αιώνα η ισχύς της Κορέας άρχισε να εξασθενεί περαιτέρω, αντιμετωπίζοντας εσωτερικές έριδες, διαμάχες για την εξουσία, διεθνής πίεση και εξεγέρσεις στη μητρόπολη. Η δυναστεία Τζοσόν εξασθένισε ραγδαία στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ ο πληθυσμός στα μέσα του 19ου αιώνα μειώθηκε κατά 10%. Η χώρα ήταν απόλυτη μοναρχία κυβερνώμενη από τη δυναστεία Γι.
Η περίοδος του Τζοσόν έχει αφήσει μια σημαντική κληρονομιά στη σύγχρονη Κορέα. Μεγάλο μέρος του σύγχρονου πολιτισμού, των εθίμων, των προτύπων και των κοινωνικών στάσεων στην Κορέα, όπως επίσης η σύγχρονη κορεατική γλώσσα και οι διάλεκτοί της, προέρχονται από τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του Τζοσόν.