Ερνέστο Σεντίγιο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ερνέστο Σεντίγιο (Ernesto Zedillo Ponce de León, ισπανική προφορά: eɾˈnesto seˈðiʝo, γενν. 27 Δεκεμβρίου 1951) είναι Μεξικανός οικονομολόγος και πολιτικός. Διετέλεσε Πρόεδρος του Μεξικού από την 1η Δεκεμβρίου 1994 έως τις 30 Νοεμβρίου 2000, ως ο τελευταίος από μια αδιάκοπη 71ετή σειρά Προέδρων προερχόμενων από το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI).
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του αντιμετώπισε μία από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία του Μεξικού, η οποία ξεκίνησε λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανάληψη της εξουσίας[15] [16]. Αντιπαρατέθηκε στον προκάτοχό του Κάρλος Σαλίνας δε Γορτάρι, επιρρίπτοντας στις πολιτικές του την ευθύνη για την κρίση (αν και ο ίδιος ο Σεντίγιο δεν παρεξέκλινε από νεοφιλελεύθερες πολιτικές των δύο προκατόχων του [17]) και επέβλεψε τη σύλληψη του αδελφού του Ραούλ Σαλίνας δε Γορτάρι[18]. Η θητεία του χαρακτηρίστηκε επίσης, μεταξύ άλλων, από νέες συγκρούσεις με το Στρατό των Ζαπατίστα και τον Λαϊκό Επαναστατικό Στρατό[19], την αμφιλεγόμενη εφαρμογή του Fobaproa για τη διάσωση του εθνικού τραπεζικού συστήματος[20], μια πολιτική μεταρρύθμιση που επέτρεψε στους κατοίκους της Πόλης του Μεξικού να εκλέξουν δικό τους δήμαρχο, και τις σφαγές Άγουας Μπλάνκας και Ακτεάλ που διαπράχθηκαν από κρατικές δυνάμεις[21] [22].
Αν και οι πολιτικές του Σεντίγιο επέτρεψαν στο Μεξικό να βγει από την οικονομική κρίση και να επιστρέψει στην ανάπτυξη, η λαϊκή δυσαρέσκεια για τις επτά δεκαετίες κυβέρνησης από το PRI οδήγησε το κόμμα στην ήττα, για πρώτη φορά, στις βουλευτικές εκλογές του 1997[23] και κατόπιν στις προεδρικές εκλογές του 2000, στις οποίες ο υποψήφιος της δεξιάς αντιπολίτευσης του Εθνικού Κόμματος Δράσης Βισέντε Φοξ κέρδισε την Προεδρία της Δημοκρατίας, τερματίζοντας 71 χρόνια αδιάκοπης κυβέρνησης του κόμματος PRI[24]. Η αποδοχή της ήττας του PRI από τον Σεντίγιο και η ειρηνική παράδοση εξουσίας στον διάδοχό του βελτίωσε την εικόνα του κατά τους τελευταίους μήνες της θητείας του και έτσι αποχώρησε από το αξίωμα με λαϊκή αποδοχή της τάξης του 60%[25].
Από το τέλος της θητείας του ως προέδρου το 2000, ο Σεντίγιο υπήρξε ηγετική φωνή σε θέματα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση, ειδικά για τον αντίκτυπό της στις σχέσεις μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών.
Σήμερα είναι Διευθυντής του Κέντρου Μελέτης της Παγκοσμιοποίησης στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διαμερικανικού Διαλόγου και του Citigroup.