Ερνστ Μπους
Στρατάρχης του Γ' Ράιχ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ερνστ Μπέρνχαρντ Βίλχελμ Μπους[1] (Ernst Bernhard Wilhelm Busch, Στέελε, Έσσεν, 6 Ιουλίου 1885 - Άλντερσοτ, Μεγάλη Βρετανία, 17 Ιουλίου 1945) ήταν Γερμανός στρατιωτικός, ο οποίος έφτασε το βαθμό του Στρατάρχη στη Ναζιστική Γερμανία το 1943.
Ερνστ Μπέρνχαρντ Βίλχελμ Μπους | |
---|---|
Γέννηση | 6 Ιουλίου 1885 Στέελε, Έσσεν, Γερμανικό Ράιχ |
Θάνατος | 17 Ιουλίου 1945 (ετών 60) Άλντερσοτ, Μεγάλη Βρετανία |
Χώρα | Γερμανικό Ράιχ ! Γερμανικό Ράιχ Δημοκρατία της Βαϊμάρης ! Δημοκρατία της Βαϊμάρης Ναζιστική Γερμανία ! Ναζιστική Γερμανία |
Κλάδος | Ράιχσχερ (1904-1918) Ράιχσβερ (1919-1935) Βέρμαχτ (1935-1945) |
Εν ενεργεία | 1904-1945 |
Βαθμός | Στρατάρχης (Generalfeldmarschall) |
Διοικήσεις | VIIΙ Σώμα Στρατού, 16η Στρατιά, Ομάδα Στρατιών «Κέντρο» |
Μάχες/πόλεμοι | Α' Παγκόσμιος Πόλεμος
|
Τιμές | Pour le mérite Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με Φύλλα Δρυός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννημένος στη δυτική Γερμανία, ο Μπους επέλεξε τη σταδιοδρομία του στρατιωτικού και στη νεαρή του ηλικία εκπαιδεύτηκε σε σχολές δοκίμων, όπου και διακρίθηκε[εκκρεμεί παραπομπή]. Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Τραυματίστηκε αρκετές φορές και για την ανδρεία του έλαβε το παράσημο Pour le mérite το 1918. Παρέμεινε στο νέο Γερμανικό στρατό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όπου έλαβε μεταξύ άλλων και επιτελικές θέσεις. Ένθερμος οπαδός του Χίτλερ, ευνοήθηκε ιδιαίτερα από την άνοδο των Ναζί το 1933 και η σταδιοδρομία του υπήρξε έκτοτε ανοδική.
Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Μπους ήταν ήδη διοικητής Σώματος Στρατού, με το οποίο έλαβε μέρος στην Πολωνική Εκστρατεία, μετά το πέρας της οποίας ανέλαβε τη διοίκηση της 16ης Στρατιάς. Με αυτή διακρίθηκε στη Γαλλική Εκστρατεία και έλαβε τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού. Στην Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, ως τμήμα της Ομάδας Στρατιών «Βορράς», η Στρατιά του Μπους προωθήθηκε ως τη λίμνη Ίλμεν στις πύλες του Λένινγκραντ και επιδόθηκε εκεί σε μάχες ως το τέλος του 1943. Για τη δράση του ο Μπους έλαβε τα Φύλλα Δρυός στο Σταυρό των Ιπποτών.
Τον Οκτώβριο του 1943 ο Μπους έγινε επικεφαλής της Ομάδας Στρατιών «Κέντρο» στη Λευκορωσία και συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την καταστροφή της Ομάδας Στρατιών του το καλοκαίρι του 1944[2] κατά τη σοβιετική Επιχείρηση Μπαγκρατιόν, οπότε και έπεσε σε δυσμένεια και απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του. Πέρασε στην αφάνεια ως τον Μάρτιο του 1945 και, ανακτώντας σταδιακά την εύνοια του Χίτλερ, έλαβε υψηλές διοικητικές θέσεις αποκλειστικά ονομαστικής σημασίας στη βόρεια Γερμανία. Περιήλθε το Μάιο του 1945 σε βρετανική αιχμαλωσία και μεταφέρθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, όπου και πέθανε από κρίση στηθάγχης στις 17 Ιουλίου 1945, ένδεκα ημέρες αφότου έκλεισε τα εξήντα του χρόνια.