Θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού, ή η θαλάσσια οδός του μεταξιού αναφέρεται στο θαλάσσιο τμήμα του ιστορικού δρόμου του μεταξιού, που συνέδεε την Κίνα, τη Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδική υποήπειρο, την Αραβική χερσόνησο, τη Σομαλία, την Αίγυπτο και την Ευρώπη. Άκμασε μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και του 15ου αιώνα μ.Χ..[1] Παρά τη σύνδεσή του με την Κίνα τους τελευταίους αιώνες, ο θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού καθιερώθηκε και λειτούργησε κυρίως από Αυστρονήσιους ναυτικούς στη Νοτιοανατολική Ασία, εμπόρους Ταμίλ στην Ινδία και Νοτιοανατολική Ασία, Ελληνορωμαίους εμπόρους στην Ανατολική Αφρική, Ινδία, Κεϋλάνη και Ινδοκίνα[2] και από Πέρσες και Άραβες εμπόρους στην Αραβική Θάλασσα και πέραν αυτής.[3]