Ο Θεϊστικός Σατανισμός ή ο Πνευματικός Σατανισμός είναι ένας όρος ομπρέλα για θρησκευτικές πεποιθήσεις που θεωρούν τον Σατανά ως αντικειμενικά υπάρχοντα υπερφυσικό όν ή δυνατό, με την οποία τα άτομα μπορούν να επικοινωνήσουν και να συγκαλέσουν. Οι ατομικές συστηματικές πεποιθήσεις κάτω από αυτή την ομπρέλα ασκούνται από χαλαρά συνδεδεμένες ή ανεξάρτητες ομάδες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Θειστικού Σατανισμού είναι η χρήση τελετουργικής μαγείας.
Σε αντίθεση με τον Σατανισμό του LaVeyan, που ιδρύθηκε από τον Anton LaVey στη δεκαετία του 1960 ή γενικότερα αντίθετα με τον αθεϊστικό σατανισμό, ο θεϊστικός σατανισμός είναι θεωρησιακός, πιστεύοντας ότι ο Σατανάς μπορεί να έρθει σε επαφή, να συγκληθεί ή ακόμα και να επαινεσθεί, αντί να είναι απλώς αρχέτυπο, σύμβολο ή ιδέα.
Η ιστορία του θειστικού σατανισμού, ως υπάρχον πνευματικό μονοπάτι που ασκείται από τους ανθρώπους, καλύπτεται από πολλές ομάδες που κατηγορούνται ότι είναι λατρευτές διάβολων. Οι περισσότερες πραγματικές θεατικές θρησκείες υπάρχουν σε σχετικά νέα μοντέλα και ιδεολογίες, πολλές από τις οποίες ισχυρίζονται ότι είναι ανεξάρτητες από τις Αβρααμικές θρησκείες.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας.