Μεξικανικός κινηματογράφος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο μεξικανικός κινηματογράφος (ισπανικά: Cine mexicano) χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Προέδρου Πορφίριο Ντίας. Παρακολουθώντας μια επίδειξη ταινιών μικρού μήκους το 1896, ο Ντίας είδε αμέσως τη σημασία της προβολής της προεδρίας του προκειμένου να παρουσιάσει μια ιδανική εικόνα της στον μεξικανικό λαό. Με το ξέσπασμα της Μεξικανικής Επανάστασης το 1910, Μεξικανοί και ξένοι δημιουργοί βωβών ταινιών εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να κινηματογραφήσουν τους ηγέτες και τις εκδηλώσεις της. Από το 1915 και μετά, ο μεξικανικός κινηματογράφος επικεντρώθηκε στην αφηγηματική ταινία.[5]
Μεξικανικός κινηματογράφος | |
---|---|
Υπαίθρια προβολή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γκουανταλαχάρα | |
No. κινηματογραφικών αιθουσών | 5,303 (2012)[1] |
Κύριοι διανομείς | Paramount Int'L 20.3% Warner Bros Int'L 16.2% Fox (Disney) Int'L 14.6%[2] |
Παραγωγή ταινιών[3] | |
Μυθοπλασία | 51 (69.9%) |
Κινούμενα σχέδια | 6 (8.2%) |
Ντοκιμαντέρ | 16 (21.9%) |
Αριθμός καταχωρημένων (2012)[4] | |
Συνολικά | 228,000,000 |
• Κατά κεφαλήν | 2.0 |
Εγχώριες ταινίες | 10,900,000 (4.79%) |
Gross box office[4] | |
Συνολικό | 779 εκατομμύρια δολάρια |
Εγχώριες ταινίες | 36 εκατομμύρια δολάρια (4.62%) |
Κατά τη Χρυσή εποχή του μεξικανικού κινηματογράφου, το Μεξικό κυριάρχησε εκτός από τη λατινοαμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία. Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γουαδαλαχάρα είναι το πιο διάσημο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής και διοργανώνεται κάθε χρόνο στην πόλη Γκουανταλαχάρα του Μεξικού. Επίσης το Μεξικό έχει κερδίσει δύο φορές την υψηλότερη τιμή στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, έχοντας κερδίσει το Μεγάλο Βραβείο για την Μαρία Καντελάρια το 1946 και τον Χρυσό Φοίνικα το 1961 για την Βιριδιάνα του Λουίς Μπουνιουέλ, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λατινοαμερικάνικο έθνος.
Η Πόλη του Μεξικού αποτελεί το τέταρτο μεγαλύτερο κέντρο κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών στη Βόρεια Αμερική, καθώς και το μεγαλύτερο στη Λατινική Αμερική. Το 2019, η ταινία Ρόμα του Αλφόνσο Κουαρόν έγινε η πρώτη μεξικανική και η τέταρτη ταινία της Λατινικής Αμερικής που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Επίσης η Ρόμα κέρδισε το BAFTA Καλύτερης Ταινίας στα 72α βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Ο Εμίλιο "Ελ Ίντιο" Φερνάντες φημολογείται ότι ήταν το μοντέλο που πόζαρε για το αγαλματίδιο του Όσκαρ. Σύμφωνα με τον θρύλο, το 1928 ο σκηνοθέτης της MGM, Σέντρικ Γκίμπονς, ένα από τα αρχικά μέλη της Αμερικανικής Κινηματογραφικής Ακαδημίας, ήταν επιφορτισμένος με τη δημιουργία του τρόπαιου του βραβείου. Ο Γκίμπονς χρειαζόταν ένα μοντέλο για το αγαλματίδιο του και μέσω της μελλοντικής σύζυγό του, την ηθοποιό Ντολόρες ντελ Ρίο, γνώρισε τον Φερνάντες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Φερνάντες έπρεπε να πειστεί να ποζάρει γυμνός για αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως «Όσκαρ».[6][7]