Μη γραμμική οπτική
κλάδος της οπτικής και της φυσικής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο όρος μη γραμμική οπτική εννοεί τον κλάδο της οπτικής που περιγράφει τη συμπεριφορά του φωτός σε μη γραμμικά μέσα, δηλαδή σε μέσα διαδόσεως του φωτός εντός των οποίων η πυκνότητα πολώσεως P αποκρίνεται μη γραμμικά στο ηλεκτρικό πεδίο E των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που αποτελούν το φως. Η μη γραμμικότητα παρατηρείται μόνο σε πολύ υψηλές εντάσεις φωτός (τιμές των ηλεκτρικών πεδίων των ατόμων, της τάξεως των 108 V/m), όπως εκείνες που παρέχουν τα λέιζερ. Πάνω από το όριο Schwinger, ο ίδιος ο κενός χώρος αναμένεται να καθίσταται μη γραμμικός. Στη μη γραμμική οπτική, η αρχή της επαλληλίας δεν ισχύει.[1][2]