Μπρουταλισμός
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο μπρουταλισμός (στα αγγλικά Brutalism, γνωστός και ως New Brutalism-νεομπρουταλισμός) ήταν αρχιτεκτονικό κίνημα που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950 έως τα μέσα του '70 με κέντρο την Αγγλία και κύριους εκφραστές του τους Πήτερ και Άλισον Σμίθσον[1][2][3]. Στόχος του ήταν η επιστροφή στις αρχές του φονξιοναλισμού και η αποτίναξη του ζυγού των κορυφαίων αρχιτεκτόνων της εποχής. Η μορφή των κτιρίων χαρακτηρίζεται από έντονη γραμμικότητα, ξεκάθαρα σχήματα, εμφανή υλικά και εκτεταμένη χρήση του σκυροδέματος.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |