Ουράλια Όρη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα Ουράλια όρη (ρωσικά: Ура́льские го́ры, ΔΦΑ:[ʊˈralʲskʲɪjə ˈgorɨ], [ʊˈrɑl]) είναι οροσειρά της Ρωσίας που αρχίζει από τον Αρκτικό ωκεανό και κατευθύνεται προς τα νότια, έως τον ποταμό Ουράλη και το βορειοδυτικό Καζακστάν.[1] Το συνολικό μήκος της είναι γύρω στα 2.500 χιλιόμετρα. Μαζί με τον ποταμό Ουράλη αποτελούν τα φυσικά σύνορα που χωρίζουν την Ευρώπη από την Ασία. Το νησί Βαϊγκάτς και τα νησιά Νόβαγια Ζεμλιά αποτελούν μια περαιτέρω συνέχεια της οροσειράς προς τα βόρεια στον Αρκτικό ωκεανό.
Τα βουνά βρίσκονται εντός της γεωγραφικής περιοχής Ουράλ και αλληλεπικαλύπτονται σημαντικά με το Ουραλικό Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα και την οικονομική περιοχή του Ουράλ. Έχουν πλούσιους πόρους, όπως μεταλλεύματα μετάλλων, άνθρακα και πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους. Από τον 18ο αιώνα τα βουνά έχουν συμβάλει σημαντικά στον τομέα των ορυκτών της ρωσικής οικονομίας.