Πανδημία COVID-19 στην Ιαπωνία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η πανδημία COVID-19 στην Ιαπωνία είναι μέρος της παγκόσμιας πανδημίας της νόσου του COVID-19 που προκαλείται από σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κορονοϊού 2 (SARS-CoV-2). Η ιαπωνική κυβέρνηση επιβεβαίωσε το πρώτο ξέσπασμα της νόσου στη χώρα στις 16 Ιανουαρίου 2020 σε κάτοικο του Νομού Καναγκάγουα που είχε επιστρέψει από την Γουχάν της Κίνας.[2] Ακολούθησε ένα δεύτερο ξέσπασμα που εισήχθη από ταξιδιώτες και επαναπατριζόμενους από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 11 Μαρτίου και 23 Μαρτίου. [3] [4] Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Μολυσματικών Ασθενειών, η πλειονότητα των ιών που εξαπλώνονται στην Ιαπωνία προέρχονται από τον ευρωπαϊκό τύπο ενώ εκείνοι του τύπου της Γουχάν αρχίζουν να εξαφανίζονται από τον Μάρτιο. [5] [6] [7] Στις 5 Οκτωβρίου, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων κορονοϊού στην Ιαπωνία υπερέβη τον αριθμό των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων κορονοϊού στην Κίνα.
Επιβεβαιωμένες περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους ανά νομό | |
Ασθένεια | COVID-19 |
---|---|
Στέλεχος ιού | SARS-CoV-2 |
Tοποθεσία | Ιαπωνία |
Πρώτο κρούσμα | Περιφέρεια Καναγκάγουα |
Ημερομηνία πρώτου κρούσματος | 16 Ιανουαρίου το 2020 |
Προέλευση | Γουχάν, Χουμπέι, Κίνα |
Κρούσματα | |
Επιβεβαιωμένα | 107,086[1] |
Αναρρώσεις | 97,197[1] |
Θάνατοι | 1,812[1] |
Επίσημος ιστότοπος | |
Η ιαπωνική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει διάφορα μέτρα για τον περιορισμό του ξεσπάσματος. Στις 30 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Σίντζο Άμπε ίδρυσε την Εθνική Ειδική Ομάδα για την Καταπολέμηση του Κορονοϊού της Ιαπωνίας, για να επιτηρεί την αντίδραση της κυβέρνησης στην πανδημία. [8] [9] Στις 27 Φεβρουαρίου, διέταξε το προσωρινό κλείσιμο όλων των ιαπωνικών δημοτικών, γυμνασίων και γυμνασίων έως τις αρχές Απριλίου. [10] Καθώς η πανδημία έγινε ανησυχητική για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, η ιαπωνική κυβέρνηση και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή διαπραγματεύθηκαν την αναβολή τους έως το 2021. [11]
Στις 7 Απριλίου, ο Άμπε κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ενός μήνα για το Τόκιο και τους νομούς Καναγκάγουα, Σαϊτάμα, Chiba, Osaka, Hyogo και Fukuoka .[12] Στις 16 Απριλίου, η διακήρυξη επεκτάθηκε στην υπόλοιπη χώρα για αόριστο χρονικό διάστημα.[13] Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης καταργήθηκε σε αυξανόμενο αριθμό νομών κατά τη διάρκεια του Μαΐου, επεκτείνοντας σε ολόκληρη τη χώρα έως τις 25 Μαΐου.[14]
Οι κατά κεφαλήν θάνατοι της Ιαπωνίας από κορονοϊό είναι από τους χαμηλότερους στον ανεπτυγμένο κόσμο, παρά τον γηράσκοντα πληθυσμό του. Παράγοντες που προτάθηκαν ως εξήγηση για αυτό περιλαμβάνουν την κυβερνητική απόκριση, ένα ηπιότερο στέλεχος του ιού, πολιτισμικές συνήθειες όπως η εθιμοτυπία και η χρήση μασκών προσώπου, το πλύσιμο των χεριών με εξοπλισμό απολύμανσης, κάποιο προστατευτικό γενετικό χαρακτηριστικό και μια σχετική ανοσία που παρέχεται από το υποχρεωτικό εμβόλιο φυματίωσης BCG. [15]