Πολιορκία των Τυάνων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η πολιορκία των Τυάνων πραγματοποιήθηκε από το χαλιφάτο των Ομμεϋαδών το 707–708 ή το 708–709 ως αντίποινα για μία βαριά ήττα ενός στρατού των Ομμεϋαδών υπό τον Μαϊμούν τον Μαρδαΐτη από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία περί το 706. Ο Αραβικός στρατός εισέβαλε στο Ρωμαϊκό έδαφος και πολιόρκησε την πόλη το καλοκαίρι του 707 ή του 708. Η ημερομηνία είναι αβέβαιη, καθώς σχεδόν καθεμία από τις σωζόμενες Ελληνικές, Αραβικές και Συριακές παράλληλες πηγές έχει από τη μεριά της διαφορετική ημερομηνία. Τα Τύανα αρχικά άντεξαν την πολιορκία με επιτυχία και ο Αραβικός στρατός αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες τον χειμώνα που ακολούθησε και ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει την πολιορκία την άνοιξη, όταν έφτασε ένας στρατός βοήθειας που έστειλε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β´. Όμως οι διαμάχες μεταξύ των Ρωμαίων στρατηγών, καθώς και η απειρία μεγάλου μέρους του στρατού τους, συνέβαλαν σε μία συντριπτική νίκη των Ομμεϋαδών. Τότε οι κάτοικοι της πόλης αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Παρά τη συμφωνία των όρων, η πόλη λεηλατήθηκε και καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό, και σύμφωνα με τις Βυζαντινές πηγές οι άνθρωποί της αιχμαλωτίστηκαν και εκτοπίστηκαν, αφήνοντας την πόλη έρημη.