Φυσική ωκεανογραφία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Φυσική Ωκεανογραφία (κλάδος της ωκεανογραφίας) συνδυάζει μετρήσεις και μελέτες των φυσικών παραμέτρων της θάλασσας και τις χωροχρονικές μεταβολές τους. Είναι ο κλάδος της φυσικής επιστήμης που συμβάλλει στη κατανόηση της θάλασσας. Ο προσδιορισμός των φυσικών παραμέτρων έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους τους κλάδους της ωκεανογραφίας επηρεάζοντας χημικές ισορροπίες και οικοσυστήματα.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Χωρίζεται σε δύο κλάδους: την Περιγραφική Φυσική Ωκεανογραφία (ΠΦΩ) και τη Δυναμική Φυσική Ωκεανογραφία (ΔΦΩ).
Η ΠΦΩ μελετά τις φυσικές ιδιότητες του θαλάσσιου νερού (αλατότητα, θερμοκρασία, πυκνότητα, υδάτινοι τύποι και μάζες θαλάσσιου νερού), τις μεθόδους παρατήρησης και πρόγνωσης της θαλάσσιας κυκλοφορίας (όργανα και μέθοδοι μέτρησης των φυσικών παραμέτρων στον ωκεανό, αριθμητικά μοντέλα στη φυσική ωκεανογραφία, βασικές δομές της επιχειρησιακής φυσικής ωκεανογραφίας) και την επιφανειακή και κατά βάθος κατανομή των φυσικών παραμέτρων στον ωκεανό (Γεωγραφία των ωκεανών, κατακόρυφη κατανομή φυσικών παραμέτρων στην υδάτινη στήλη, κατανομή των βασικών φυσικών παραμέτρων στον παγκόσμιο ωκεανό, θερμικό ισοζύγιο και ισοζύγιο καθαρού νερού, κύρια ωκεάνια συστήματα ρευμάτων).
Η ΔΦΩ μελετά τις ωκεάνιες κινήσεις. Το ωκεάνιο νερό κινείται με τα κύματα, τα ρεύματα και τις παλίρροιες.