Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μακεδονικό Μέτωπο, γνωστό και ως Μέτωπο της Θεσσαλονίκης, του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου άνοιξε στις 5 Οκτωβρίου του 1915 με την απόβαση της Γαλλικής Στρατιάς της Ανατολής της Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ) στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να συνδράμει τη Σερβία που βρισκόταν εγκλωβισμένη από την τριπλή επίθεση της Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας, αλλά και της Βουλγαρίας που είχε μόλις προσχωρήσει στις Κεντρικές Δυνάμεις (Σεπτέμβριος του 1915), μέτωπο που παρέμεινε σχετικά σταθερό μέχρι τη νικηφόρα συμμαχική επίθεση, 3 χρόνια αργότερα, και που έληξε με την απελευθέρωση της Σερβίας και την παράδοση της Βουλγαρίας (Σεπτέμβριος και Νοέμβριος του 1918, αντίστοιχα).[2]
Μακεδονικό Μέτωπο | |||
---|---|---|---|
Βαλκανική εκστρατεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου | |||
Από αριστερά προς τα δεξιά: ένας στρατιώτης από την Ινδοκίνα, ένας Γάλλος, ένας στρατιώτης από τη Σενεγάλη, ένας Βρετανός, ένας Ρώσος, ένας Ιταλός, ένας Σέρβος, ένας Έλληνας και ένας Ινδός. | |||
Χρονολογία | 21 Οκτωβρίου 1915-30 Σεπτεμβρίου 1918 | ||
Τόπος | Μακεδονία-Αλβανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Σερβία | ||
Έκβαση |
| ||
Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Δυνάμεις | |||
|
Η βοήθεια της Αντάντ έφθασε αργά και δεν απέτρεψε την πτώση της Σερβίας, ενώ η Συμμαχική εισβολή και Κατοχή της Βορείου Ελλάδας επιδείνωσε την εσωτερική πολιτική κρίση του Εθνικού Διχασμού.[3] Το μέτωπο σταθεροποιήθηκε και επεκτάθηκε από την ακτή της Αδριατικής στην Αλβανία μέχρι τον ποταμό Στρυμόνα, με τους Γαλλοβρετανούς να συγκεντρώνουν τελικά μεγάλες δυνάμεις από τις συμμαχικές χώρες, Ιταλία και Ρωσία, μα κυρίως από την Ελλάδα και τη Σερβία, ώστε να διασπάσουν τον βουλγαρικό στρατό, ο οποίος λάμβανε ενισχύσεις αντίστοιχα από τις υπόλοιπες Κεντρικές Δυνάμεις.
Αν και οι ίδιοι Γερμανοί επιτελάρχες παραδέχτηκαν πως η συμμαχική νίκη στο Μακεδονικό μέτωπο εναντίον της Βουλγαρίας, της Αυστρουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συνέβαλε καθοριστικά στην κατάρευση των Γερμανίας, δεν αναγνωρίστηκε αυτό από τη Μεγάλη βρετανία.[4] Επιπλέον, ενώ η ιστιοριογραφική παραγωγή για τα συμβάντα του Εθνικού Διχασμού ειναι πλούσια, και ενώ υπάρχουν πολλές πρωτογενείς καταγραφές από τους μετέχοντες στο μέτωπο, από διάφορες εθνικότητες, χώρες και εποχές, η ιστορική παραγωγή για τη πορεία του μετώπου παραμένει σημαντικά κατώτερη, αν τη συγκρίνουμε με την παραγωγή για τα υπόλοιπα μέτωπα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.[5]