آنتن دوقطبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آنتن دوقطبی (به انگلیسی: dipole antenna) نوعی آنتن رادیویی است که از یک سیم ساده با یک عنصر خودکار مرکزی تشکیل شدهاست. این سیستم شامل دو فلز رسانای سیمی میباشد، که به صورت موازی و در یک خط در فاصله نزدیکی از هم قرار دارند، همچنین یک ولتاژ نوسانی به مرکز آنتن، بین دو سیم نیز اعمال میشود. آنتن دوقطبی یکی از سادهترین آنتنهایی است که از دیدگاه تئوری قابل حل و دارای نتایج کامل میباشد و به همین دلیل نیز دارای اهمیت است. آنتن دوقطبی توسط فیزیکدان آلمانی هاینریش هرتز اختراع شد، که در سال ۱۸۸۶ پیشگام کارهای آزمایشی آن بود.