ابرآلیاژ
From Wikipedia, the free encyclopedia
اَبَرآلیاژ (به انگلیسی: Superalloy)، آلیاژی است که توانایی کار در کسری بالا از نقطه ذوب خود را دارد.[1] عنصرِ پایهٔ ابرآلیاژها معمولاً نیکل، کبالت یا آهن-نیکل است.[2] ابرآلیاژ استحکام زیادی در دماهای بالا دارد و در برابر خزش، خوردگی و اکسایش مقاوم است. این مقاومت توسط عناصری نظیر آلومینیم و کروم ایجاد میشود. ساختار کریستالی این آلیاژها معمولاً مکعبی وجه پر (FCC) است.
عمدهٔ کاربرد ابرآلیاژها در قسمتهای داغ توربینهای گاز (پرههای توربین و محفظه احتراق) میباشد که دمای گاز در این بخشها به بیش از ۱۰۰۰ درجه سلسیوس میرسد.