باب مارلی
خواننده-ترانهسرا، گیتاریست، و خواننده جامائیکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
رابرت نستا مارلی (انگلیسی: Robert Nesta Marley؛ ۶ فوریهٔ ۱۹۴۵ – ۱۱ مهٔ ۱۹۸۱) خواننده، گیتاریست و ترانهنویس جامائیکایی بود. او یکی از پیشگامان ژانر رگی دانسته میشود. موسیقی او عناصر رگی، اسکا و راکستدی را در هم آمیخت و به دلیل آواز و سبک ترانهسرایی متمایزش شهرت داشت.[2][3] نقش مارلی در موسیقی باعث افزایش دیده شدن موسیقی جامائیکایی در سراسر جهان شد و او را به چهره جهانشمولی در فرهنگ مردمی تبدیل کرد.[4][5] مارلی طی زندگی حرفهای خود بهعنوان نماد راستافاریان شناخته شد و موسیقی خود را با حس معنوی القا کرد.[6] او همچنین از قانونی شدن ماریجوآنا پشتیبانی کرد و از طرفداران جنبش پانآفریقا بود.[7] در سال ۱۹۷۶، مارلی از یک سوءقصد در خانهاش جان سالم به در برد. تصور میشد این سوءقصد انگیزههای سیاسی داشته باشد.[8]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این مقاله ممکن است نیازمند تمیزکاری باشد تا با استانداردهای کیفی ویکیپدیا همخوانی پیدا کند. مشکل ویژهٔ این مقاله: استفاده زیاد از عبارتهای خارجی. |
محترم باب مارلی OM | |
---|---|
نام هنگام تولد | رابرت نستا مارلی |
زادهٔ | ۶ فوریهٔ ۱۹۴۵ نایل مایل، سنت آن پریش، جامائیکا |
درگذشت | ۱۱ مهٔ ۱۹۸۱ (۳۶ سال) میامی، فلوریدا، ایالات متحده |
دیگر نامها |
|
پیشه |
|
همسر(ها) | ریتا مارلی (ا. ۱۹۶۶) |
فرزندان | ۱۱ |
والدین | کدلا بوکر (مادر) |
خویشاوندان |
|
پیشه موسیقی | |
ژانر | |
ساز(ها) |
|
سالهای فعالیت | ۱۹۶۲–۱۹۸۰ |
عضو پیشینِ | د ویلرز |
وبگاه | |
بیشتر آهنگهای او مضمون اجتماعی دارند و برخی از آهنگهایش رمانتیک هستند. مارلی که در ناین مایل Nine) Mile) جامائیکا متولد شد، فعالیت حرفه ای موسیقی خود را در سال ۱۹۶۳ پس از تشکیل گروه Teengers با پیتر توش و بانی ویلر آغاز کرد که پس از چندین تغییر نام به Wailers تبدیل شد.[9] این گروه اولین آلبوم استودیویی خود را با نام The Wailing Wailers در سال ۱۹۶۵ منتشر کرد که حاوی تک آهنگ One Love بود که بازسازی از "People Get Ready" بود. این آهنگ در سراسر جهان محبوب شد و گروه را به عنوان یک چهره در حال رشد در رگی معرفی کرد. Wailers یازده آلبوم استودیویی دیگر منتشر کردند و پس از امضای قرارداد با Island Records نام گروه باب مارلی و ویلرز (Bob Marley and the Wailers) شد. در حالی که در ابتدا از ساز و آواز پرسروصدا استفاده میکرد، گروه در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ شروع به ساخت آهنگ مبتنی بر ریتمیک کرد.[10] در همین زمان، مارلی به لندن نقل مکان کرد و گروه با انتشار آلبوم The Best of The Wailers (1971) تغییر سبک موسیقی خود را تجسم بخشید.[11]
آلبوم برترین آثار او بهنام افسانه (Legend) در سال ۱۹۸۴ منتشر شد و بالاترین فروش سبک رِگِی در تاریخ را به خود اختصاص داد.[12] مارلی همچنین یکی از پرفروشترین هنرمندان موسیقی در جهان بهشمار میرود، بهطوری که فروش آثارش بیش از ۷۵ میلیون نسخه در سطح جهانی برآورد شدهاست.[13] از او بلافاصله پس از مرگش از سوی جامائیکا با دریافت یک نشان تجلیل شد. نام او در سال ۱۹۹۴ به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت. رولینگ استون او را در رتبهٔ یازدهم فهرست ۱۰۰ هنرمند بزرگ تاریخ[14] و رتبهٔ نود و هشتم فهرست ۲۰۰ خواننده بزرگ تاریخ قرار داد.[15]