بنوتغلب
From Wikipedia, the free encyclopedia
بنوتغلب همچنین به نام تغلب بن وائل نیز شناخته میشود، قبیلهای عرب بودند که در نجد (عربستان مرکزی) به وجود آمدند، اما بعداً از اواخر قرن ششم به بعد کوچ کردند و در جزیره ساکن شدند. قبیله مادری آنها ربیعه بود و به این ترتیب تبار خود را به عدنانیان میرساندند. تغلب از قدرتمندترین و منسجمترین قبایل کوچنشین دوران جاهلیت بودند و بهدلیل جنگهای تلخ با خویشاوندان خود از بنیبکر و نیز مبارزاتشان با پادشاهان لخمی حیره در جنوب عراق (بینالنهرین سفلی) شهرت داشتند. این قبیله مسیحیتِ میافیزیست را پذیرفتند و تا مدتها پس از ظهور اسلام عمدتاً مسیحی باقی ماندند. پس از کشمکشهای اولیه با مسلمانان، تغلب سرانجام جایگاه مهمی در سیاستهای خلافت اموی برای خود به دست آورد. آنها با امویان متحد شدند و در نبردهای متعددی با قبایل شورشی قیسی در جریان نزاع قیس-یمانی در اواخر قرن هفتم شرکت کردند.