تابندگی خورشید
یکای اندازهگیری نور و تابندگی ستارگان و کهکشانها / From Wikipedia, the free encyclopedia
تابندگی خورشید (به انگلیسی: solar luminosity), ، یک واحد نجومی در مورد تابندگی (قدرت انتشار یافته از فوتونها) است که توسط اخترشناسان و برای بیان تابندگی ستارگان دیگر استفاده میکنند. مقدار مورد توافق برای تابندگی خورشید، برابر است با ۱۰۲۶×۳٫۸۳۹ وات، یا ۱۰۳۳×۳٫۸۳۹ ارگ/ثانیه.[2] نکته این است که خورشید یک ستاره متغیر ضعیف است.