تاریخ قاره آمریکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخ قارهٔ آمریکا (آمریکای شمالی، جنوبی، مرکزی و کارائیب) از زمان مهاجرت مردمان آسیایی در اوج عصر یخبندان به این قاره آغاز میشود. کهنترین ردپای انسان در آمریکا متعلق به ۲۳ هزار سال پیش است.[1]
بیش از ده هزار سال است که انسانها در قارهٔ آمریکا زندگی میکنند.[2] قاره آمریکا بهدست کریستف کلمب در سال ۱۴۹۲ کشف شد و تا آن زمان برای مردم اوراسیا–آفریقا ناشناخته بود اما او به اشتباه گمان کرد که آنجا هندوستان است. مدتها بعد آمریگو وسپوچی[3] اعلام کرد که این قاره جدیدی است. تاریخ امریکا به عنوان یک کشور مستقل به سال ۱۷۸۳ میلادی بازمیگردد که در آن آمریکا برابر معاهدهٔ پاریس به رسمیت شناخته شد.[4]
نیاکان مردم بومی امروز آمریکا سرخپوستان پالئو بودند. آنها شکارچی-گردآورندههایی بودند که به آمریکای شمالی مهاجرت کرده بودند. نامورترین نظریه ادعا میکند که مهاجران از طریق پل زمینی برینگ، برینجیا، توده زمینی که اکنون توسط اقیانوس منجمد شمالی در تنگه برینگ پوشش داده شدهاست، به آمریکا آمدند. مردم عصر سنگی کوچک به دنبال جانوران بزرگ مانند گاومیش کوهاندار آمریکایی یا بیزون، ماموت (که اکنون منقرض شدهاست) و گوزن شمالی بودند که در نتیجه نام مستعار «شکارچیان بزرگشکار» را کسب کردند. گروهی از مردم هم ممکن است روی صفحههای یخ و در امتداد سواحل شمالی اقیانوس آرام به آمریکای شمالی سفر کرده باشند.