تاریخ نقاشی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تاریخچه نقاشی و ابزارهای آن به دوره انسانهای ما قبل تاریخ و گستردگی فرهنگها بازمیگردد. تاریخچه نقاشی نشان دهنده یک پیوستگی، اگرچه شکسته شده در عهد عتیق است. در میان فرهنگها و پراکندگی قارهها، تاریخچه نقاشی یک رودخانه با قدرت در حال پیشرفت است که به سوی قرن ۲۱ ادامه یافته.
تاریخ نقاشی نمایانگر سنتی مداوم است، اگرچه دوره ای مختل میشود، از دوران باستان. در سراسر فرهنگها و قارهها و هزارهها، تاریخ نقاشی رودخانه ای خلاق است که تا قرن ۲۱ ادامه دارد.[1] تا اوایل قرن ۲۰ اساساً به نقوش بازنمایی، مذهبی و کلاسیک متکی بود، پس از آن زمان رویکردهای کاملاً انتزاعی و مفهومی مورد پسند قرار گرفتند.
تحولات در نقاشی شرقی از نظر تاریخی با نقاشی غربی، بهطور کلی، چند قرن قبل موازی است.[2] هنر آفریقا، هنر یهود، هنر اسلامی، هنر اندونزیایی، هنر هند،[3] هنر چینی و هنر ژاپنی هر کدام تأثیر بسزایی در هنر غربی داشتند و بالعکس.[4]
نقاشیهای شرقی و غربی که در ابتدا برای اهداف منفعت طلبانه و به دنبال آن حمایتهای امپراتوری، خصوصی، مدنی و مذهبی بود، بعداً در طبقه اشراف و طبقه متوسط مخاطبان پیدا کرد. از دوران مدرن، نقاشان قرون وسطی از طریق دوره رنسانس برای کلیسا و اشراف ثروتمند کار میکردند.[5] با آغاز دوره باروک، هنرمندان از طبقه متوسط تحصیل کرده و مرفه تر، کمیسیونهای خصوصی دریافت میکردند.[6] سرانجام در غرب ایده «هنر برای هنر»[7] در آثار نقاشان رمانتیک مانند فرانسیسکو دو گویا، جان کنستانبل و جی ام. دبلیو ترنر ظاهر شد.[8] قرن نوزدهم شاهد ظهور گالری هنری تجاری بوده که در قرن بیستم حمایت میکرد.[9]