توراندخت (پوچینی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
توراندخت اپرایی از جاکومو پوچینی است که نخستین بار در سال ۱۹۲۶ در تالار اپرای اسکالای میلان اجرا شد. اپرانامه آن را جوزپه آدامی و رناتو سیمونی نوشتهاند. نوشتن اپرا به واسطه مرگ پوچینی در سال ۱۹۲۴ ناتمام ماند و فرانکو آلفانو آن را کامل کرد.[1] اگر چه پوچینی در ابتدا با خواندن اقتباس سال ۱۸۰۱ فریدریش شیلر به موضوع علاقمند شد[2] اما وی اساس کار را بیشتر بر روی نمایش قبلی توراندخت اثر کارلو گوتزی پایهگذاری کرد. این اپرا در اصل، داستان روز سهشنبهٔ منظومه هفتپیکر اثر نظامی گنجوی شاعر پارسی ایرانی قرن دوازدهم به نام گنبد سرخ است.[3] با این همه، قهرمان داستان به عنوان یک شاهزاده خانم روسی شناخته میشود. نام اپرا بر اساس عنوان دختر توران بنا شدهاست و نامی است که غالباً در شعرهای فارسی منتسب به شاهزاده خانمهای آسیای میانه بودهاست. هنگامی که پوچینی درگذشت، ۲ پرده، از مجموع ۳ پرده اثر تکمیلشده بود که این موضوع شامل سازبندی اثر نیز میگردید. اپرای توراندخت آخرین موسیقی ساخته شده توسط پوچینی بود.[4][5]
نام اپرا: | توراندخت |
---|---|
خالق اپرا: | جاکومو پوچینی |
خالق اپرانامه: | جوزپه آدامی و رناتو سیمونی |
تاریخ اولین اجرا: | ۱۹۲۶ |
محل اولین اجرا: | تالار اپرای اسکالای میلان |
تعداد پرده: | ۳ |
زبان اپرا: | ایتالیایی |