جرج ونکوور
کاشف بریتانیایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
جرج ونکور (۲۲ ژوئن ۱۷۵۷–۱۰ مه ۱۷۹۸) ناخدایی در نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا بود. او به خاطر سفرهای اکتشافی به ساحل اقیانوس آرام در آمریکای شمالی شناخته شدهاست.[1]
جرج ونکوور | |
---|---|
زاده | ۲۲ ژوئن ۱۷۵۷ کینگز لین، نورفوک، انگلستان |
درگذشته | ۱۰ مهٔ ۱۷۹۸ (۴۰ سال) Petersham, ساری، انگلستان |
شاخه نظامی | نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا |
درجه | Commander |
فرماندهی | اچاماس دیسکاوری (Vancouver Expedition, 1791–95) |
امضاء |
شهر ونکور در بریتیش کلمبیای کانادا به افتخار او که در ۱۷۹۲ به شاخاب بورارد در این شهر وارد شد، نامگذاری شدهاست.[2][3] کاپیتان جرج ونکوور (۲۲ ژوئن ۱۷۵۷–۱۰ مهٔ ۱۷۹۸) یکی از بزرگترین افسران نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا بود که شهرت وی بیشتر به دلیل انجام سفرهای اکتشافی در بین سالهای ۱۷۹۱ تا ۱۷۹۵ است، سفرهایی که در آن منطقهٔ کرانهٔ شمال غربی اقیانوس آرام را کشف کرد؛ بخشهایی که امروز با نامهای آلاسکا، بریتیش کلمبیا، واشینگتن و اورگن شناخته میشوند. او همچنین جزایر هاوایی را کشف کرد.
دستاوردهای بسیار او برای امپراتوری بریتانیا باعث شد محلهای مختلفی را بهافتخار او نامگذاری کنند، جزیره و شهر ونکوور در کانادا، شهر ونکوور در ایالت واشینگتن در ایالات متحده آمریکا، کوهستان ونکوور در مرز یوکان و آلاسکا و ششمین قلهٔ مرتفع نیوزیلند از جملهٔ این مناطق هستند.[4]