جغرافیای تایوان
From Wikipedia, the free encyclopedia
تایوان، بهطور رسمی جمهوری چین (ROC)، یک کشور جزیره ای در شرق آسیا است. جزیره اصلی تایوان، که از نظر تاریخی در انگلیسی با نام فرموسا شناخته میشود، ۹۹٪ مساحت کنترل شده توسط ROC را تشکیل میدهد، به مساحت ۳۵٬۸۰۸ کیلومتر مربع (۱۳٬۸۲۶ مربع مربع) و درازای ۱۸۰ کیلومتری (۱۱۲ مایل) در عرض تنگه تایوان از سواحل جنوب شرقی سرزمین اصلی چین قرار دارد. دریای چین شرقی در شمال آن، دریای فیلیپین در شرق آن، تنگه لوزون بهطور مستقیم در جنوب آن و دریای جنوبی چین در جنوب غربی آن قرار دارد. جزایر کوچکتر شامل تعدادی در تنگه تایوان از جمله مجمع الجزایر پنگهو، جزایر کینمن و ماتسو در نزدیکی سواحل چین و برخی از جزایر دریای چین جنوبی است.
جغرافیای جغرافیای تایوان |
---|
جزیره اصلی یک گسل است که بیشتر متشکل از پنج رشته کوه ناهموار به موازات ساحل شرقی و دشتهای هموار تا ملایم سوم غربی است که اکثر مناطق تایوان در آن قرار دارند. چندین قله با ارتفاع بیش از ۳۵۰۰ در تایوان وجود دارد، مرتفعترین آن یو شان با ۳٬۹۵۲ متر (۱۲٬۹۶۶ فوت) است که تایوان را به چهارمین جزیره بلند جهان تبدیل میکند. مرز تکتونیکی شکل گرفته این دامنهها هنوز فعال است و این جزیره زمین لرزههای زیادی را تجربه میکند، تعدادی از آنها بسیار مخرب هستند. همچنین آتشفشانهای زیردریایی فعال بسیاری در تنگه تایوان وجود دارد.
آب و هوا از مناطق استوایی در جنوب تا نیمه گرمسیر در شمال متغیر است و توسط مونسون آسیای شرقی اداره میشود. در هر سال بهطور متوسط چهار تایفون به جزیره اصلی ضربه میزند. کوههای شرقی به شدت جنگلی بوده و طیف متنوعی از حیات وحش را در خود جای دادهاست، در حالی که استفاده از زمین در مناطق پست غربی و شمالی بسیار زیاد است.