جغرافیای کنیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
کنیا یکی از کشورها است که در شرق آفریقا واقع شدهاست. مساحت کنیا ۵۸۲٬۶۴۶ کیلومتر مربع است (تقریباً به اندازه فرانسه یا تگزاس) و از نظر مساحت ۴۶مین کشور بزرگ جهان. کنیا دارای خط ساحلی در اقیانوس هند است که شامل باتلاقهای جنگل حرای شرقی آفریقا است. در داخل کشور دشتهای وسیع و تپههای متعدد وجود دارد. کنیا از شمال غرب با سودان جنوبی، از غرب با اوگاندا، از شرق با استان جوبالند سومالی، از جنوب با تانزانیا و از شمال با اتیوپی هممرز است. کنیا ۵۳۶ کیلومتر خط ساحلی و با کشورهای دیگر ۳٬۴۴۶ کیلومتر مرز دارد. خط استوا از میانههای این کشور میگذرد.
سرزمین کنیا از یک دشت ساحلی پست در کرانه اقیانوس هند به کوهها و فلاتهایی در مرکز کشور میرسد. اکثر کنیاییها در ارتفاعات زندگی میکنند و نایروبی، پایتخت کشور، نیز در ارتفاع ۱۷۰۰ متری قرار دارد. در غرب نایروبی، زمین به سمت دره کافتی بزرگ آفریقا پایین میآید. این دره یک شکاف ژرف ۶۴۰۰ کیلومتری در پوسته زمین است. درون این دره در بیابانهای شمال کنیا، آبهای سبز یشمی دریاچه معروف تورکانا قرار دارد.
استان مرکزی کنیا محل بلندترین کوههای آن، یعنی کوه کنیا و کوه الگان در مرز بین کنیا و اوگاندا است. کوه کنیا بلندترین کوه در کنیا و دومین کوه بلند در آفریقا است. این کوه با ارتفاع ۵۱۹۹ متر، در تمام طول سال قلهای پربرف دارد.
جنگل کاکامگا در غرب کنیا یادگاری از جنگل بارانی شرق آفریقا است. جنگل مائو، بزرگترین مجموعه جنگلی در شرق آفریقا، از کاکامگا بسیار بزرگتر است. طولانیترین رودخانه کشور رود تانا است با ۸۰۰ کیلومتر درازا. این رود از دامنه کوه کنیا شروع میشود و به سمت اقیانوس هند حرکت میکند.