حافظ اسد
هجدهمین رئیسجمهور سوریه (۱۹۷۱–۲۰۰۰) / From Wikipedia, the free encyclopedia
حافظ اسد (۶ اکتبر ۱۹۳۰ – ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰) سیاستمدار و نظامی سوری، از رهبران برجسته حزب بعث سوریه، فرمانده پیشین نیروی هوایی ارتش سوریه، فرمانده کل نیروهای مسلح سوریه و نیز رئیس جمهور بود که با حمایت اتحاد جماهیر شوروی به قدرت رسید.
حافظ اسد | |
---|---|
نخستوزیر سوریهرئیسالوزرای سوریه | |
دوره مسئولیت ۱۹۷۰ – ۱۹۷۱ | |
پس از | نورالدین الاتاسی |
پیش از | عبدالرحمن خلیفاوی |
هجدهمین رئیسجمهور سوریه | |
دوره مسئولیت ۱۹۷۱ – ۲۰۰۰ | |
پس از | احمد الخطیب |
پیش از | عبدالعلیم خدام (موقت) بشار اسد |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۶ اکتبر ۱۹۳۰ قرداحه، استان لاذقیه، سوریه تحت قیمومیت فرانسه |
درگذشته | ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰ (۶۹ سال) دمشق |
ملیت | سوریه |
حزب سیاسی | حزب بعث سوریه |
همسر(ان) | انیسه المخلوف (۱۹۳۰–۲۰۱۶)[1] |
فرزندان | باسل، بشار، ماهره |
محل تحصیل | آکادمی نظامی حمصقوای مسلح بعثی سوریه (ارتش خصوصی حزب بعث سوریه) |
تخصص | سیاستمدار |
خدمات نظامی | |
وفاداری | نیروی هوایی سوریه |
درجه | ژنرال |
در سال ۱۹۷۰، ارتش حزب بعث سوریه (ارتش خصوصی حزب) به همراه نیروهایی از ارتش رسمی سوریه که تحت فرماندهی اسد بودند، علیه مابقیِ ارتش کشور کودتا کردند و حافظ اسد از این طریق به ریاست حکومت رسید. پس از آن، اسد به تصفیه ارتشیهایی که حاضر به تبعیت از او نبودند پرداخت، ارتش حزب و بازماندگان ارتش رسمی را ادغام کرد و چند سازمان اطلاعاتیامنیتی موازی در سوریه ایجاد کرد تا نظارت حداکثری بر ارتش (برای حنثی سازی طرحهای کودتا) و کنترل جامعه را برعهده داشته باشند. او سپس یک ارتش شخصی ۲۵ هزار نفری به نام گارد ریاست جمهوری سوریه ایجاد کرد تا اگر باز هم کودتایی رخ داد، از او و خانوادهاش محافظت کنند.[2] اسد به مدت ۳۰ سال (از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰) رئیسِ حکومت بعث سوریه بود و ریاست جمهوریِ مادامالعمر برای خود ایجاد کرد که در آن ارتش و سازمانهای اطلاعاتیامنیتی بازوهای اعمال حاکمیت او بر کشور سوریه بودند.[3]
طبق قوانینی که حافظ اسد وضع کرد، مجلس خلق سوریه و دولت بهطور انحصاری در اختیار حزب بعث قرار گرفت و ارتش، سازمانهای اطلاعاتیامنیتی و حزب بعث بهطور تمام و کمال از شخص رئیسجمهور پیروی میکردند. او به عنوان رئیسجمهور مقامی فوق هرسه قوه داشت و حق وتوی مصوبات مجلس و کابینه و حتی قوه قضائیه برای خود ایجاد کرد؛ فرمانهای ریاست جمهوری برای هرسه قوه لازمالاجرا و فصلالخطاب بودند.[4] او قدرت حداکثری متمرکز و مطلقه ولی بدون امکان پاسخگویی به مردم برای خودش در مقام ریاست جمهوریِ مادامالعمر سوریه ایجاد کرد.[5]
پس از مرگ حافظ اسد، حزب بعث سوریه جلسهای تشکیل داد و فرزند او بشار اسد را به عنوان رئیسجمهوریِ بعدی دولت بعث سوریه انتخاب کرد.