در باب ابرنواختر
From Wikipedia, the free encyclopedia
در باب ابرنواختر صورت فلکی مارافسای (دربارهٔ ستاره ای جدید که در صورت فلکی مارافسای دیده شد)، معروف به در باب ابرنواختر کتابی است که توسط یوهانس کپلر بین سالهای ۱۶۰۵ تا ۱۶۰۶، یعنی هنگام انتشار کتاب در پراگ، نوشته شدهاست.[1]
نویسنده(ها) | یوهانس کپلر |
---|---|
کشور | پادشاهی بوهمیا |
زبان | لاتین |
ناشر | Paul Sessius |
کپلر این کتاب را به دنبال ظهور ابرنواختر SN 1604 که به آن سوپرنوای کپلر نیز میگویند، نوشتهاست. این ستاره در صورت فلکی مارافسای، یونانی (Ὀφιοῦχος Ophioukhos) با ترجمه تحتاللفظی «حامل مار» ظاهر شد که در لاتین با نام «سرپنتائوریس» Serpentarius نیز شناخته میشود.
ابرنواختر SN 1604 تقریباً به مدت یک سال از اکتبر ۱۶۰۴ تا اکتبر ۱۶۰۵ قابل مشاهده بود. شرایط مشاهده خصوصاً زمانی که برای اولین بار مشاهده شد بسیار خوب بود. یک مقارنه میان مشتری و مریخ اتفاقاً در نزدیکی مکانی که ابرنواختر پدیدار شدهاست در حال وقوع بود، به این معنی که منجمان تصادفاً به سمت آن نگاه میکردند. در نتیجه بسیاری از ناظران آن را مشاهده کردند، اما مشاهدات کپلر بسیار دقیق بود. دقتی که وی نه تنها برای ثبت مشاهدات خود بلکه برای جمعآوری مشاهدات دیگر ستاره شناسان به وجود آورد، استلا نوا را به ثبت بسیار مهمی هم در مورد ابرنواختر و هم در نجوم اوایل قرن هفدهم تبدیل کرد.