دلارزدایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دلارزدایی به کشورهایی گفته میشود که اتکا به دلار آمریکا را به عنوان ارز ذخیره، واسطه تبادل یا به عنوان واحد محاسبه کاهش میدهند.[1]
از دهه ۱۹۲۰ از زمانی که آمریکا از جنگ جهانی اول نسبتاً آسیبی ندید و از آنجایی که ایالات متحده دریافت کننده قابل توجهی از جریان طلای دوران جنگ بود، دلار آمریکا جایگزین پوند استرلینگ به عنوان ارز ذخیره بینالمللی شد.[2] پس از ظهور ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت قویتر در طول جنگ جهانی دوم، توافقنامه برتون وودز در سال ۱۹۴۴ سیستم پولی بینالمللی پس از جنگ را پایهگذاری کرد، و دلار آمریکا به ارز ذخیره اولیه جهان برای تجارت بینالمللی و تنها ارز پس از جنگ تبدیل شد که با قیمت ۳۵ دلار در هر اونس تروی با طلا در پیوند بود.[3]
از زمان ایجاد نظام برتون وودز، دلار آمریکا به عنوان واسطه ای برای تجارت بینالمللی مورد استفاده قرار گرفتهاست. وزارت خزانهداری ایالات متحده نظارت قابلتوجهی بر شبکه نقل و انتقالات مالی سوئیفت اعمال میکند،[4] و در نتیجه تأثیر زیادی بر سیستمهای تراکنشهای مالی جهانی با توانایی اعمال تحریمها بر اشخاص و اشخاص خارجی دارد.[5]