سیاستهای مذهبی کنستانتین بزرگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیاستهای مذهبی کنستانتین بزرگ (انگلیسی: Religious policies of Constantine the Great) «مبهم و زیرکانه» نامیده شدهاند."[1] کنستانتین بزرگ در جریان بحران قرن سوم (۲۳۵–۲۸۴ پس از میلاد) در سال ۲۷۳ متولد شد که زمان آزار و شکنجه بزرگ سی ساله مسیحیان بود. او دید که پدرش کنستانتیوس کلوروس، امپراتور غرب شد و پس از مدت کوتاهی درگذشت. کنستانتین زندگی خود را در جنگ نظامی با بسیاری از اعضای خانواده بزرگ خود گذراند و در حدود ۴۰ سالگی به مسیحیت گروید. سیاستهای مذهبی او که از این تجربیات شکل گرفته بود، شامل تحمل فزاینده مسیحیت، مقررات محدود علیه دین روم باستان با مدارا، مشارکت در حل اختلافات مذهبی مانند انشقاق با دوناتیستها و دعوت شوراها از جمله شورای نخست نیقیه در مورد آریانیسم.[2]: 60 جان کی تغییر دین کنستانتین و شورای نیقیه را دو مورد از مهمترین اتفاقاتی که برای کلیسای مسیحی رخ دادهاست، توصیف میکند.[3]: 1